دروس تربوية من السيرة العلوية
دروس تربوية من السيرة العلوية اثر آیتالله سيد على خامنهاى است كه به زبان عربى پيرامون سيره اميرالمؤمنين در تربيت اسلامى نوشته شده است.
| دروس تربویة من السیرة العلویة | |
|---|---|
| پدیدآوران | خامنهای، علی، رهبر جمهوری اسلامی ایران (نویسنده) عاشور، علی (گردآورنده) |
| ناشر | مؤسسة التاريخ العربي |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1429 ق یا 2008 م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
كتاب حاضر شامل چند 13 فصل و يك مقدمه در مدح اميرالمؤمنين مىباشد كه به مطالب مختلف تربيتى سراسر زندگى امیرالمؤمنین(ع) پرداخته است.
گزارش محتوا
در بخش اول كتاب به ابعاد شخصيتى حضرت پرداخته و چهره وى را چهرهاى محبوب در تاريخ ذكر كرده و وى را به عنوان اسوهاى كال و جامع معرفى مىنمايد[۱].
در فصل بعد به يك سرى صفات و خصوصيات ويژه حضرت پرداخته[۲] و شباهت حضرت را به انبياء بيان مىكند[۳]. همچنين اثر شناختن صفات حضرت على(ع) را ذكر نموده[۴] و شمهاى از صفات و خصوصيات وى را چون تقوى، صبر، شجاعت، سبقت در اسلام، زهد، تواضع، عدالت و غيره را خاطر نشان مىكند[۵].
در فصل بعدى، از عجائب شخصيتى حضرت امير(ع) گفته [۶]و از رأفت و صلابت[۷] و ورع و حكومت[۸]، استغفار و حاكميت حضرت[۹] سخن به ميان مىآورد.
فصل بعد، درباره غدير خم و نصب حضرت على(ع) و اهميت غدير مىباشد[۱۰] كه به تعريف ولايت[۱۱] و فرق آن با انقلاب[۱۲] مىپردازد.
در فصل بعد، ابعاد غدير را مورد بررسى قرار داده[۱۳] به مباحث ولايت الهى و جوهر ولايت و حكومت اشاره مىكند، و خاطر نشان مىنمايد كه اداره شئون مردم، امرى است الهى، و غدير امتداد خط رسالت الهى است[۱۴].
در فصل بعد، جنگهاى حضرت و دشمنان وى را مورد بررسى قرار داده است[۱۵].
در فصلى درباره حكومت در كلام علوى سخن مىگويد[۱۶] و از سيره علوى در بيت المال، دفاع حضرت از مظلوم، نهجالبلاغه، اسلوب فنى در نهجالبلاغه و تقوى در نهجالبلاغه، مطالبى را ذكر مىنمايد.
در فصلى از عدالت حضرت على(ع) به طور مجزى سخن مىگويد[۱۷] و ابعاد فردى[۱۸] و اجتماعى عدالت امیرالمؤمنین[۱۹] را ذكر مىكند.
دو فصل آخر كتاب، مربوط به وصاياى حضرت مىباشد كه فصل آخر آن مربوط به وصيتهاى حضرت به حكام وحكومات است[۲۰].
در انتهاى فصل آخر نيز، نامه حضرت به مالك اشتر را شرح نموده است[۲۱].
وضعيت كتاب
فهرست مطالب كتاب در پايان آن ذكر شده است.
پاورقیهای كتاب مربوط به منابع كتاب مىباشد.
پانويس
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص15
- ↑ ر.ک: همان، ص19
- ↑ ر.ک: همان، ص21
- ↑ ر.ک: همان، ص22
- ↑ ر.ک: همان، ص28
- ↑ ر.ک: همان، ص87
- ↑ ر.ک: همان، ص88
- ↑ ر.ک: همان، ص91
- ↑ ر.ک: همان، ص97
- ↑ ر.ک: همان، ص99
- ↑ ر.ک: همان، ص114
- ↑ ر.ک: همان، ص119
- ↑ ر.ک: همان، ص121
- ↑ ر.ک: همان، ص126
- ↑ ر.ک: همان، ص143
- ↑ ر.ک: همان، ص173
- ↑ ر.ک: همان، ص239
- ↑ ر.ک: همان، ص243
- ↑ ر.ک: همان، ص244
- ↑ ر.ک: همان، ص285
- ↑ ر.ک: همان، ص290
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب