حسین بن حکم
ابوعبدالله کوفی حسين بن حكم بن مسلم حبرى (متوفای ۲۸۱ق)، از علماى تفسير و محدثين و فقهاى عصر خويش. وى شيعى مسلك و زيدى مذهب بوده است.حافظ صارم‌الدين در طبقات زيديه وى را ستوده و گفته كه، كسى بر وى طعنى وارد نكرده است. وى از روات معروف قرن سوم شهر كوفه و معاصر و ناقل روايت از امام نهم حضرت جواد«عليه‌السلام» است.
| نام | حسین بن حکم |
|---|---|
| نامهای دیگر | حبری، حسین بن حکم
حیری، حسین بن حکم حیری کوفی، حسین بن حکم حبری، ابوعبدالله حسین بن حکم بن مسلم |
| نام پدر | حکم |
| متولد | قرن سوم |
| محل تولد | کوفه |
| رحلت | ۲۸۱ق |
| اساتید | حسین‌بن نصربن مزاحم منقری
مُخَوَّل‌بن ابراهیم نهدی |
| برخی آثار | تفسير الحبري |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01360AUTHORCODE |
وجه تسمیه
حِبَری منسوب است به حبرة، که نوعی لباس است. وشّاء به معنای فروشنده جامه ابریشمی نیز از جمله القابی است که خاصه عالمان زیدیه برای وی ذکر کرده‌اند (حیری که منسوب به حَیره کوفه یا حائرحسینی است).
مشايخ و راويان
حبرى مشايخ فراوانى را به خود ديده است، برخى از آنان بدين نامند:
- ابواسحاق ابراهیم بن اسحاق كوفى چينى، فردى است كه از كوفه به چين مى‌رفته است و حديث«اطلبوا العلم و لو بالصين» از اوست.
- اسماعيل بن صبيح يشكرى كوفى 216 ه،
- جندل بن واثق ثغلبى 226 ه،
- حسین‌بن نصربن مزاحم منقری عطّار نويسندۀ «وقعۀ صفين»
- نضر بن دكين كوفى‌م 219 ه.
برخى راويان از او نيز بدين نامند:
- ابراهیم بن سليمان خرّاز كوفى
- ابراهیم بن محمد بن على بن بطحاء
- احمد بن اسحاق بن بهلول
- احمد بن محمد بن سعيد بن عقده‌م 333 ه
- حسين بن ابراهیم بن حسن جصّاص
- على بن محمد بن عبيد معروف به ابن الكوفى 348 ه، راوى تفسير حبرى
- ابوالقاسم فرات بن ابراهیم كوفى نويسندۀ تفسير فرات
- محمد بن جرير طبرى نویسنده تفسير معروف
وفات
ذهبی تاریخ وفات حبری را ۲۸۱ق ذکر کرده است.
آثار
ايشان با دو كتاب التفسير و المسند اشتهار يافته است، شهرت تفسير او بيش از مسند او مى‌باشد.