الدرر الفرائد فی شرح القواعد

الدرر الفرائد في شرح القواعد، اثر آیت‌الله محمدحسن مظفر (1301- 1375ق)، شرحی است بر کتاب «قواعد الأحکام في معرفة الحلال و الحرام» ابومنصور حسن بن یوسف بن علی بن مطهر اسدی، معروف به علامه حلی(647- 726ق) که با تحقیق عبدالحلیم عوض حلی، منتشر شده است.

الدرر الفرائد فی شرح القواعد
الدرر الفرائد فی شرح القواعد
پدیدآورانمظفر، محمد حسن (نويسنده)

علامه حلی، حسن بن یوسف (نويسنده) حلی، عبدالحلیم (محقق) مجمع‌ الاما‌م‌ الحسین‌ علیه‌السلام‌ العلمی‌ لتحقیق‌ التراث‌ اهل‌ البیت‌ علیهم‌السلام‌ (ناظر) مرکز الإمام الرضا علیه‌السلام لتحقيق التراث (محقق) عوفی، علی عبدالکاظم (محقق) زینی، مجید جعفر (محقق)

مندلاوی، احمد عبدالکاظم (گردآورنده)
عنوان‌های دیگرقواعد الأحکام في معرفة الحلال و الحرام. شرح ** وجیزة‌ المسا‌ئل‌
سال نشر1442ق - 2021م
چاپ1
موضوععلامه حلی، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. قواعد الاحکام فی معرفه الحلال و الحرام - نقد و تفسیر - فقه جعفری - قرن 8ق. - نقد و تفسیر - م‍ظف‍ر، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن‌، 1883 - 1956م‌. - سرگذشتنامه و کتابشناسی
زبانعربی
تعداد جلد15
کد کنگره
9028ق8ع 182/3 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

«قواعد الأحکام» کتابی است متین و جامع که شامل تمام ابواب فقهی از کتاب طهارت تا کتاب دیات بوده و به دلیل اهمیت این کتاب در سطح فقه امامیه، مورد بررسی و توجه قرار گرفته و همواره در حوزه‌های علمیه، فقهای قدیم و متجدد، به شرح و تعلیق آن پرداخته‌اند[۱] که اثر حاضر نیز از جمله آنها بوده و بزرگانی همچون محمدطاهر آل راضی در مقدمه کتاب «دلائل الصدق»، علی خاقانی و محمدهادی امینی در «معجم المطبوعات النجفیة»، از آن یاد کرده و آن را ستوده‌اند[۲].

با دقت در این کتاب، می‌توان دریافت که شارح، برخی از سخنان علمای برجسته‌ای مانند شیخ طوسی، ابن ادریس و سایر بزرگان را نقل نموده اما به نام ایشان، تصریح نکرده است و آنها را فقط به «بعضهم»، «بعض»، «قیل» یا کلمات مشابه آن، منسوب نموده و سپس، به مناقشه در آن اقوال و رد آنها پرداخته است. ظاهراً منظور وی از عدم تصریح به نام گوینده آن، احترام و اجلال گوینده بوده است[۳].

ویژگی‌ها

برخی از مهمترین ویژگی‌های شرح حاضر را می‌توان در مؤلفه‌ها و امور زیر، خلاصه نمود:

  1. متن آن، به عنوان فتوای علامه حلی، مورد استفاده قرار گرفته است.
  2. این فتاوا در مسائل ثانویه و فروعات احکام مختلف می‌باشد.
  3. اشاره به اجماع یا شهرت در آن.
  4. اشاره به نصوص قرآن و سنت.
  5. ضبط نصوص متضاد.
  6. پیدا کردن صورت‌های شباهت‌ و تضاد در آن.
  7. نظارت و رصد فتاوای دیگران در پرتو ثبت شباهت‌ها و تضادها.
  8. بررسی و بحث پیرامون نصوص و فتاوا از لحاظ سندی، دلالی و جهتی.
  9. نتیجه‌گیری و رسیدن به نقطه نظر نهایی پس از بررسی فتاوا و اقوال مختلف[۴].

مطالب کتاب، در 15 جلد تنظیم شده و مباحث با مقدمه مفصلی از محقق آغاز گردیده که در آن، ضمن شرح حال علامه حلی، به معرفی کتاب «قواعد الأحکام» و شروح آن پرداخته شده و سپس، بعد از شرح حال شارح، خصوصیات و ویژگی‌های شرح حاضر، بیان شده است.

پانویس

  1. مقدمه، ص21
  2. همان، ج1، ص153- 154
  3. همان،ص154
  4. همان،ص178

منابع مقاله

مقدمه کتاب.


وابسته‌ها