اخطب خوارزم، موفق بن احمد

ابوالمؤید موفق بن احمد اخطب خوارزم (484-567 ق)، فقیه، محدث، خطیب، ادیب، مورخ و شاعر سنی مذهب قرن ششم هجری است که «المناقب»، از جمله آثار اوست. از جمله اساتید وی، می‌توان به زمخشری و عمر بن محمد بن احمد نسفی (متوفی 537ق) و از شاگردان او، به ابن شهرآشوب، اشاره کرد.

موفق بن احمد اخطب خوارزم

نام	موفق بن احمد اخطب خوارزم
نام‌های دیگر	موفق بن احمد بن محمد ابوموید مکفي حنفي (ملقب به خوارزمی) خطیب خوارزمی، موفق بن احمد اخ‍طب خ‍وارزم‍ي‌، م‍وف‍ق ب‍ن اح‍م‍د ب‍ک‍ري م‍ک‍ي‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن اح‍م‍د خ‍وارزم‍ي‌، م‍وف‍ق ب‍ن اح‍م‍د م‍ک‍ي‌، م‍وف‍ق ب‍ن اح‍م‍د م‍ک‍ي ال‍خ‍وارزم‍ي‌، م‍وف‍ق ب‍ن اح‍م‍د م‍وف‍ق ‌ال‍م‍ک‍ي‌، اب‍و ال‍م‍دي‍د ال‍م‍وف‍ق ب‍ن اح‍م‍د م‍وف‍ق ال‍م‍ک‍ي‌، م‍وف‍ق ب‍ن اح‍م‍د م‍وف‍ق ب‍ن اح‍م‍د ال‍م‍ک‍ي‌
نام پدر	احمد
متولد	484ق
محل تولد	خوارزم
رحلت	567 ق
اساتید	عمر بن محمد بن احمد نسفی (متوفی 537ق)؛ محمود بن عمر زمخشری (متوفی 538ق)؛
برخی آثار	مقتل الحسين عليه‌السلام (خوارزمی) المناقب (خوارزمی) كفی از یمی (ترجمه کتاب مناقب امیرالمؤمنین علیه‌السلام)
کد مؤلف	AUTHORCODE01415AUTHORCODE

زندگی‌نامه

حافظ ابوالمؤید ابومحمد موفق بن احمد بن ابوسعید اسحاق بن مؤید مکى حنفى، معروف به «اخطب خوارزم»، فقیهى دانشور، حافظى مشهور، صاحب حدیثى با اسناد فراوان، خطیبى پرآوازه، آگاه از سیره و تاریخ، شاعر، ادیبی تواناست.^[۱].

حموى، در معجم الأدباء، ضمن شرح‌حال ابوالعلاء همدانى، به‌عنوان حافظ از او نام برده و صفدى در «الوافى بالوفيات» او را ثنا گفته و تقى فارسی در «عقد الثمین في تاريخ البلد الأمین» از او یاد کرده است و نیز قفطى در «أخبار نحاة»، سیوطى در «بغية الوعاة»، محمد عبدالحى در «فوائد البهية»، سید خوانساری در «روضات الجنات»، جرجى زیدان در «تاریخ آداب اللغة العربية» و صاحب «معجم المطبوعات» به نقل از «جواهر المضية» در اول کتابش، ضمن مناقب ابوحنیفة از او یاد کرده‌اند. این معاجم، یکسره از تفصیل مشایخ، اساتید، شاگردان و نام کتاب‌هاى او خالى است.^[۲].

در تاریخ ولادت و وفات وی، اختلافاتی وجود دارد ولی به‌احتمال‎زیاد، وی در حدود سال 484ق متولد شده و در سال 567ق وفات یافت^[۳].