أصالة المهدوية في الإسلام
أصالة المهدوية في الإسلام في نظر أهل السنة و الجماعة تألیف مهدی فقیه ایمانی، ترجمه سید محمدرضا مهری، این پژوهش، کوششی است مختصر و مستند در توضیح و تبیین و اثبات اصالت موضوع مهدویت در اسلام و تطبیق احادیث متواتر اسلامی بر مهدی منتظر(عج) و اعتراف عالمان اهل سنت به این موضوع.
| أصالة المهدوية في الإسلام في نظر أهل السنة و الجماعة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فقیه ایمانی، مهدی (نویسنده) مهري، محمدرضا (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | اصالت مهدويت در اسلام از ديدگاه اهل تسنن |
| ناشر | مؤسسة المعارف الإسلامية |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | 1420ق. |
| چاپ | يکم |
| شابک | 964-6289-62-2 |
| موضوع | مهدويت - احاديث اهل سنت محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - احاديث اهل سنت |
| زبان | عربي |
| کد کنگره | /ف7 الف6043 / 224/4 BP |
نویسنده، در بررسی هر یک از احادیث وارد شده درباره ویژگی‌ها و نسب امام مهدی و دیگر احادیث مربوط به مهدویت سیاهه‌ای از منابع و مصادر متعدد اهل سنت و عالمانی که احادیثی در این موضوع نقل و صحت آن احادیث را تأیید کرده‌اند، پرداخته است. وی بر این باور است که احادیث وارده درباره مهدی منتظر، برخوردار از بالاترین درجه صحت است.
نویسنده، پس از بحثی مختصر درباره اولین منادی و طراح موضوع مهدویت و اشاره به برخی از شبهات عالمان سنی و مستشرقان و با ذکر ردیه‌نویسی عالمان اهل سنت بر منکران مهدی و احادیث مربوط به آن، برخی از احادیث وارد شده را گزارش کرده و راویان صحابی و غیر صحابی و معترفان به تواتر احادیث مهدویت و مستندات و مصادر دیگر آن را معرفی می‌کند.
حدیث «من مات ولم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة» و نقل‌های مختلف و مشابه آن، حدیث «المهدی من ولد فاطمه» با نقل‌های مشابه «و الحسین» اعتراف به ولادت امام در نیمه شعبان سال ۲۵۵ حدیث کافر بودن منکر مهدی، فرزند امام حسن عسکری بودن مهدی، تألیفات، کتاب‌ها و مقاله‌های اهل سنت درباره امام مهدی، از جمله مسائلی است که اهل سنت به نقل این گونه احادیث پرداخته‌اند و به صحت آنها اعتراف کرده‌اند.
در پایان، فهرستی مستند از مدعیان دروغین مهدویت ارائه شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، ص 31-32
منابع مقاله
معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، کتاب‌شناسی توصیفی اهل‌بیت علیهم‌السلام، قم، مرکز چاپ و نشر مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، چاپ اول، 1383ش.