مدرس رضوی، محمدتقی

«محمدتقى مدرس رضوى» در سال 1314ق در مشهد مقدس چشم به جهان گشود. پدرش يكى از علماى بزرگ خراسان و مدرس آستان قدسى رضوى و صاحب تاليفات زيادى بود.

مدرس رضوی، محمدتقی

نام	مدرس رضوی، محمدتقی
نام های دیگر	مدرس، محمدتقی رضوی، محمدتقی مدرس رضوی خراسانی، سید محمدتقی
نام پدر
متولد	1274 هـ.ش
محل تولد
رحلت	1365 هـ.ش
اساتید
برخی آثار	مشهد در آغاز قرن چهارده خورشیدی مشهور به گزارش مکتب شاهپور / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
کد مولف	AUTHORCODE8455AUTHORCODE

محمدتقى تا سن پنج سالگى نزد پدرش درس مى‌خواند، سپس به مكتب‌خانه رفت و قرآن، كتاب «صد كلمه» از امام على(ع) و ترجمه آن، صرف، نحو، و جامع المقدمات را كه جزء كتب درسى آن زمان بود، فراگرفت و آن‌گاه پدرش او را در مدرسه «رحيميه» ثبت نام كرد و پس از امتحان، او را به كلاس چهارم پذيرفتند.

محمدتقى در حالى كه كلاس چهارم، پنجم و ششم را مى‌خواند، در كلاس‌هاى پايين‌تر تدريس هم مى‌نمود و در غياب معلمان، كلاس‌هاى درس فارسى و صرف و نحو را به خوبى و شايستگى اداره مى‌كرد.

وى با خواندن كلاس هفتم، وارد حوزه علميه شد و كتاب‌هاى مغنى، مطول، شرح منظومه و بيست مقاله را نزد ميرزا عبدالجواد اديب نيشابورى آموخت.

او با تشويق پدرش، به آموختن رياضيات شامل، جبر، هندسه و مقابله پرداخت و سپس به فراگيرى كتاب‌هاى اقليدس، تشريح الافلاك، خلاصة الحساب، شرح لمعه و قوانين مشغول گشت. او همچنين زبان فرانسه نيز آموخت و براى تكميل تحصيلات خود عازم تهران شد. وى بعد از طى مراحلى در مدرسه «البانس فرانسه» در تهران ثبت نام كرد و زبان فرانسه و مكالمه آن را تكميل نمود و به مشهد عزيمت كرد. با درگذشت پدرش در سال 1342ق، مسئوليت امرار معاش خانواده به عهده وى محول شد و مدتى بعد او را به جاى پدرش در آستان قدس رضوى منصوب نمودند و او تدريس طلاب علوم دينى آستان را بر عهده گرفت و امور آموزشى مدرسه عالى سپهسالار «مدرسه عالى شهيد مطهر فعلى» را به او محول نمودند.

وى بعدها به عنوان معلم و ناظم مدرسه عالى سپهسالار منصوب شد، علاوه بر اين در دارالفنون، مدرسه علميه معرفت و شرافت نيز تدريس مى‌كرد.

در سال 1317 به سمت مدير داخلى و استادى دانشكده علوم معقول و منقول منصوب گرديد و حدود دو سال با علامه دهخدا براى تنظيم لغت‌نامه همكارى داشت.

در سال 1326 مديريت دانشكده ادبيات دانشگاه تهران را پذيرفت و در اين سمت فعاليت داشت، تا اين‌كه در سال 1344ش بازنشسته شد. پس از دو سال، مجددا او را به دانشكده الهيات دعوت كردند، اما به علت بيمارى نتوانست بيش از دو سال در اين دانشكده تدريس نمايد، بدين جهت تدريس را رها كرد.