پیامها و هدایتها
پیامها و هدایتها: نکتهشناسی در صحیفه سجادیه، اثر علیاصغر رضوانی، کتابی است در شرح دعال اول تا هشتم «الصحيفة السجادية».
| پیامها و هدایتها | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رضوانی، علیاصغر (نويسنده) امام سجاد علیهالسلام (نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | الصحيفة السجادية. فارسی - عربی. شرح ** نکتهشناسی در صحیفه سجادیه |
| ناشر | دليل ما |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1390ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-397-725-2 |
| موضوع | امام سجاد علیهالسلام، 38 - 94ق. صحیفه سجادیه - نقد و تفسیر - دعاها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 8 |
| کد کنگره | 34024ص8ع 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسنده در این کتاب به دنبال آن است تا در مضامین دعاهای «صحیفه سجادیه» نظر و تأمل کرده و نکاتی را که دارای پیام برای جامعه است در تمام زمینهها، از دعاها درآورده و عرضه نماید[۱].
وی پیش از شروع به شرح ادعیه، ابتدا بهصورت مفصل، به بررسی زندگانی امام سجاد(ع) از دیدگاه اهل سنت پرداخته[۲] و سپس فلسفه دعا و نیایش[۳] و عصمت امام را مورد بحث و بررسی قرار داده است[۴]. در ادامه، بهمنظور آشنایی با «صحیفه سجادیه» و معرفی آن، به مباحثی همچون علت رویآوری امام سجاد(ع) به دعا، وجه تسمیه به «صحیفه»، صحیفه سجادیه از نگاه علمای امامیه، شهرت صحیفه و بدیهی بودن انتساب آن به امام سجاد(ع)، استدلال به فقرات دعای صحیفه و تواتر آن، صحیفه سجادیه در نگاه علمای اهل سنت و توجیه برخی از مضامین ادعیه، پرداخته است[۵].
شیوه کار نویسنده بدین صورت است که ابتدا متن کامل دعا و ترجمه فارسی آن را ذکر نموده و سپس، فرازهایی از متن و ترجمه آن را انتخاب و به بیان نکات مربوط به آن، پرداخته است که به بخشی از آن اشاره میشود:
متن:
«الحمد لله الأول بلا أول كان قبله و الآخر بلا آخر يكون بعده»؛ ستایش از آن خدای اول است که هیچ اولی قبل از او نیست و مخصوص خدای آخر است که هیچ آخری بعد از او نیست.
نکات:
- مالکیت ستایش از آن خداوند؛ «الحمد لله»: «لام» در «الله» برای مالکیت است، ولذا این جمله امام سجاد(ع) دلالت دارد بر این که جنس حمد و ستایش و تمام افراد آن، ملک خداوند و از آن اوست و هرکس ستایش میشود، در حقیقت خداوند ستایش میگردد؛ چراکه بنده و هرآنچه را که برای اوست، در حقیقت ملک خدا میباشد.
- خداوند متعال مستحق ستایش؛ «الحمد لله»: از اینکه امام سجاد(ع) ستایش را مخصوص خدا و ملک او میداند، به دست میآید که او مستحق ستایش است؛ چراکه همه عالم با آنهمه عظمت و نظم و زیباییها که در آن است، از آن خداوند متعال میباشد[۶].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار و متن کتاب.