پیام‌ها و هدایت‌ها
| پیام‌ها و هدایت‌ها | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رضوانی، علی‌اصغر (نويسنده) امام سجاد علیه‌السلام (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | الصحيفة السجادية. فارسی - عربی. شرح ** نکته‌شناسی در صحیفه سجادیه |
| ناشر | دليل ما |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1390ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-397-725-2 |
| موضوع | امام سجاد علیه‌السلام، 38 - 94ق. صحیفه سجادیه - نقد و تفسیر - دعاها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 8 |
| کد کنگره | 34024ص8ع 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
پیام‌ها و هدایت‌ها: نکته‌شناسی در صحیفه سجادیه، اثر علی‌اصغر رضوانی، کتابی است در شرح دعال اول تا هشتم «الصحيفة السجادية».
نویسنده در این کتاب به دنبال آن است تا در مضامین دعاهای «صحیفه سجادیه» نظر و تأمل کرده و نکاتی را که دارای پیام برای جامعه است در تمام زمینه‌ها، از دعاها درآورده و عرضه نماید[۱].
وی پیش از شروع به شرح ادعیه، ابتدا به‌صورت مفصل، به بررسی زندگانی امام سجاد(ع) از دیدگاه اهل سنت پرداخته[۲] و سپس فلسفه دعا و نیایش[۳] و عصمت امام را مورد بحث و بررسی قرار داده است[۴]. در ادامه، به‌منظور آشنایی با «صحیفه سجادیه» و معرفی آن، به مباحثی همچون علت روی‌‌آوری امام سجاد(ع) به دعا، وجه تسمیه به «صحیفه»، صحیفه سجادیه از نگاه علمای امامیه، شهرت صحیفه و بدیهی بودن انتساب آن به امام سجاد(ع)، استدلال به فقرات دعای صحیفه و تواتر آن، صحیفه سجادیه در نگاه علمای اهل سنت و توجیه برخی از مضامین ادعیه، پرداخته است[۵].
شیوه کار نویسنده بدین صورت است که ابتدا متن کامل دعا و ترجمه فارسی آن را ذکر نموده و سپس، فرازهایی از متن و ترجمه آن را انتخاب و به بیان نکات مربوط به آن، پرداخته است که به بخشی از آن اشاره می‌شود:
متن:
«الحمد لله الأول بلا أول كان قبله و الآخر بلا آخر يكون بعده»؛ ستایش از آن خدای اول است که هیچ اولی قبل از او نیست و مخصوص خدای آخر است که هیچ آخری بعد از او نیست.
نکات:
- مالکیت ستایش از آن خداوند؛ «الحمد لله»: «لام» در «الله» برای مالکیت است، ولذا این جمله امام سجاد(ع) دلالت دارد بر این که جنس حمد و ستایش و تمام افراد آن، ملک خداوند و از آن اوست و هرکس ستایش می‌شود، در حقیقت خداوند ستایش می‌گردد؛ چراکه بنده و هرآنچه را که برای اوست، در حقیقت ملک خدا می‌باشد.
- خداوند متعال مستحق ستایش؛ «الحمد لله»: از اینکه امام سجاد(ع) ستایش را مخصوص خدا و ملک او می‌داند، به دست می‌آید که او مستحق ستایش است؛ چراکه همه عالم با آن‌همه عظمت و نظم و زیبایی‌ها که در آن است، از آن خداوند متعال می‌باشد[۶].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار و متن کتاب.