فخر رازی، محمد بن عمر

فخرالدين ابوعبداللّه محمّد بن عمر بن حسين رازى شافعى (543-606 ق) عالم بزرگ، متکلم، فقیه و مفسر ایرانی است. معروفترین اثر او کتاب مفاتیح الغیب مشهور به تفسیر کبیر فخر رازی است که از مفصل‌ترین تفاسیر قرآن است.

نام	فخر رازی، محمد بن عمر
نام های دیگر	رازی، فخرالدین فخرالدین رازی فخر رازی، ابو عبدالله
نام پدر	عمر
متولد	544ق
محل تولد	شهر ری
رحلت	606 هـ.ق -هرات
اساتید	سمعانی(سمنانی)، مجدالدین جیلی، ضیاالدین عمر، محمود بن حسن حمصی
برخی آثار	المحصل / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده لباب الاشارات و التنبیهات / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده منطق الملخص / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
کد مولف	AUTHORCODE693AUTHORCODE

ولادت

محمد بن عمر فخر رازی، در سال 544 به دنيا آمد. اصل او از مازندران است.

تحصیلات

علوم فقه و اصول و كلام اوليه را نزد پدرش آموخت و پس از وفات پدر به شهر رى سفر نموده و نزد كمال سمعانى رفت واو را به عنوان مرشد و استاد برگزيد. پس از مدتى جهت تكميل دروس، به مراغه سفر نمودو علم كلام و حكمت را نزد مجد الدين جيلي كه از بزرگان فن بود آموخت

رازى مدتى به سفر رفت و در خوارزم و ماوراء النهر به دليل بيان مطالبى بر خلاف مذهب مردم آنجا، از شهر اخراج شده به هرات رفت. در آنجا مورد اكرام و احترام‌سلاطين غورى قرار گرفت و سلطان غياث الدين محمد غورى مسجد جامع‌بزرگ و مدرسه جامع هرات را براى مجالس پند و درس امام فخر رازى بنا نهاد.

فخر رازى به دليل آنكه دو پسرش داماد يكى از ثروتمندان رى بودند، از وضع مالى خوبى برخوردار بود.

آثار

او در موضوعات مختلفى از خود آثارى بر جاى گذاشته كه از آن جمله تفسير كبير با عنوان مفاتيح الغيب و همچنين كتابى در بيان انساب آل ابى‌طالب با عنوان الشجرة المباركة في أنساب الطالبية است. برخى ديگر از كتب وى چنين است: ارشاد النظائر إلى لطائف الأسرار، تهذيب الدلائل و عيون المسائل، الزبده و المحصّل كه اين چهار كتاب در علم كلام نوشته شده است. مؤاخذات على النحاة، تحصيل الحق، عيون المسائل التجاريّة، البيان و البرهان، نهاية الإيجاز في دراية الإعجاز، نهايةالعقول،المطالب العاليه، رسالة في النبّوات، الخمسين في اصول الدين، اسرار النجوم، المحصول در علم اصول فقه، إحكام الأحكام، الرياض المونقة، رسالة في النفس، الأربعين في اصول الدين، لباب الإشارات.