رفاعی، اسامه
اسامه عبدالکریم رفاعی (متولد: 1944م -دمشق)، رئیس اتحادیه علمای شام و رئیس مجلس اسلامی سوری (شورای اسلامی سوریه). وی پس از پدرش رهبری جماعت زید سوریه را عهدهدار شد. او از لحاظ سیاسی نسبت به ترکیه رویکردی مثبت و نسبت به ایران و حزبالله لبنان، رویکردی منفی دارد.
نام | رفاعی، اسامه |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | عبدالکریم |
متولد | 1944م |
محل تولد | دمشق |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | الشفا بتعریف حقوق المصطفی
آداب التعامل مع القرآن الکريم الجامع لإعراب جمل القرآن: أختاره من أوثق کتب الأعاریب |
کد مؤلف | AUTHORCODE11755AUTHORCODE |
ولادت
اسامه عبدالکریم رفاعی، در سال 1944م، در دمشق متولد شد.
تحصیلات
وی در مدارس و دبیرستانهای دمشق تحصیل کرد و سپس به دانشگاه این شهر رفت و در رشته «زبان و علوم عربی»، در دانشکده ادبیات بخش، زبان عربی، تحصیل نمود و در سال 1971م، از آنجا فارغالتحصیل شد. وی ملازم پدرش شیخ عبدالکریم رفاعی بود و علوم عقلی و نقلی را از او فراگرفت[۱].
مناصب و فعالیتها
- خطیب جامع شیخ عبدالکریم رفاعی در دمشق؛
- رئیس اتحادیه علمای شام؛
- رئیس مجلس اسلامی سوری (شورای اسلامی سوریه)[۲].
- فعالیت آموزشی در مسجد زید بن ثابت انصاری و جامع اموی[۳].
- رهبر جماعت زید: جماعت زید، یکی از بارزترین گروههای صوفی در سوریه است که در اوایل قرن بیستم بهوسیله «عبدالکریم رفاعی» تأسیس شد و سپس فرزندش شیخ «اسامه رفاعی» رهبری آن را برعهده گرفت. گرچه شکلگیری این گروه با اهداف تربیتی و اخلاقی صورت گرفت، اما نزاع اخوانی - بعثی در دهه هشتاد، موجب شد تا طیفی از اعضای جماعت زید به «الطليعة المقاتلة»، بهعنوان شاخه مسلح اخوان بپوندند. واکنش تند نظام سوریه به این رفتار جماعت زید، موجب شد تا بسیاری از اعضای بارز این گروه به خارج از کشور مهاجرت کنند.
از اواسط دهه نود که فضای بازتری برای فعالیت اسلامگرایان در سوریه فراهم شد، رفاعی بار دیگر به کشور بازگشت تا به بازسازی گروه بپردازد. با آغاز ناآرامیهای ۲۰۱۱ جماعت زید، محافظهکاری را کنار گذاشت و ضمن دعوت به تظاهرات، انتقادات تندی را علیه نظام مطرح کرد. سرانجام رفاعی بار دیگر سوریه را ترک کرده و بهعنوان یک شخصیت مهم در میان معارضه، بهعنوان رئیس «شورای اسلامی سوریه» انتخاب شد[۴].
آثار
- تحقیق کتاب «الشفا بتعريف حقوق المصطفی (بهصورت مشترک)؛
- مقدمه بر کتاب «آداب التعامل مع القرآن الكريم»؛
- مقدمه بر کتاب «الجامع لإعراب جمل القرآن»[۵].
پانویس
منابع مقاله
- پایگاه اینترنتی عربی رابطة علماء الشام
- پایگاه اینترنتی عربی الجزیره. نت
- پایگاه اینترنتی عصر اسلام
- متادیتای مرکز تحقیقات کامپیوتری نور.