پیک مزدیسنان
پیک مزدیسنان به قلم دینشاه جی جی باهای ایرانی(سُلیسیتر)، با کوشش حمیدرضا دالوند، این کتاب در واقع نشریه‌ای به قلم دینشاه ایرانی است. دینشاه در مطبوعات فارسی فعال بود و مطلب می‌نوشت. امور حقوقی و مشکلات مختلف جامعۀ زردشتی ایرانی مقیم هند و نیز پارسیان را حل‌وفصل می‌کرد. با چهره‌های سرشناس علمی، سیاسی و اقتصادی روزگار خود در ارتباط بود. بر آن بود تا پیوند پارسیان و ایران را دوباره زنده کند و رونق و گرمی بیشتری ببخشد.
| پیک مزدیسنان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | دینشاه ایرانی (نویسنده) دالوند، حمیدرضا (به کوشش) |
| ناشر | فروهر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1399 |
| شابک | 0ـ41ـ7844ـ600ـ978 |
| موضوع | زردشتي |
| کد کنگره | BL ۱۵۷۲/د۹،پ۹ |
ساختار
این مجموعه از دوازده شماره از نشریه پیک مزدیسنان تشکیل شده است.
گزارش کتاب
«سنت زردشتی» از جمله مفاهیم پرابهام و دامنه‌داری است که کلیۀ میراث فکری و فرهنگی جامعۀ زردشتی از روزگار اشوزردشت تا به امروز را می‌توان در آن جای داد. زبان، تاریخ، هنر، باور و اسطوره، آیین، جشن، سبک زندگی، ادبیات، میراث مادی و معنوی، شخصیت‌های تأثیرگذار، تشکیلات و نهادها و .... همه و همه یا هر آنچه فرهنگ در وجه تاریخی یا جاری و رایج آن باشد، عناصر و وجوه این سنت هستند و آن را پدید آورده و شکل بخشیده‌اند. به سخن دیگر سنت در هر جامعه و قوم و ملتی، از جمله جامعۀ زردشتی، رکن اصلی هویت آن است.
بازخواین سنت نشان می‌دهد که نسل‌های گذشتۀ رهبران زردشتی چگونه در رویارویی‌های سهمگین عمل کرده‌اند و به چه تکیه نموده‌اند؟ نقش سنت و میراث آن در حفظ و نجات جامعۀ زردشتی در فرازوفرودهای زمانه چه بوده است؟ رهبران و روشنفکران دینی که با ظرافت خطوط فکری و نقشۀ راه را برای جامعه ترسیم کرده‌اند، چه کسانی بوده‌اند و چگونه می‌اندیشیده‌اند؟ بازخوانی و پژوهش علمی و منتقدانه اما منصفانۀ سنت زردشتی در ایران افقی تازه را در پیش‌رو می‌گشاید.
«پیک مزدیسنان» نشریه‌ای به قلم دینشاه ایرانی است. دینشاه در مطبوعات فارسی فعال بود و مطلب می‌نوشت. امور حقوقی و مشکلات مختلف جامعۀ زردشتی ایرانی مقیم هند و نیز پارسیان را حل‌وفصل می‌کرد. با چهره‌های سرشناس علمی، سیاسی و اقتصادی روزگار خود در ارتباط بود. بر آن بود تا پیوند پارسیان و ایران را دوباره زنده کند و رونق و گرمی بیشتری ببخشد.
پیک مزدیسنا به لحاظ قالب در شمار نشریات پیشگام زرتشتی است و در تاریخ مطبوعات زرتشتیان ایران قابل بررسی است؛ البته نشریه‌ای ظاهراً به قلم یک نفر و به لحاظ محتوا مجموعه‌ای از دوازده رسالۀ کوتاه کلامی است.
این مجموعه در تاریخ کیش زردشتی به‌ویژه در ایران بعد از اسلام بی‌نظیر و متفاوت است. رساله‌های پیک مزدیسنا به تدوین اصول کیش زردشتی می‌پردازند؛ اما نه از در انفعال یا ستیزه‌جویی و هم‌آوردخانی، بلکه با تأکید بر توحیدی بودن این کیش و همسو بودن با ادیان ابراهیمی به‌ویژه اسلام که دین غالب در ایران است، زمینه‌های تنش احتمالی میان پیروان ادیان دیگر با دیانت زردشتی را از میان می‌برد. او نه‌تنها تضاد و تفاوت‌ها را کم‌رنگ می‌کند که می‌کوشد عرفان ایرانی را ادامۀ میراث دینی پیش از اسلام نشان دهد و استمرار فکری و وحدت میراث فرهنگی ایرانی را به هدف تقویت وحدت ملی ایرانیان تبلیغ و تشریح کند.
اینها رسالات و نوشته‌ها و مقالات یا سخنرانی‌های دینشاه به انگلیسی هستند که در نشریات مختلف چاپ شده یا در مراسم و مناسبت‌ها ایراد شده و ابراهیم پورداود و عبدالحسین سپنتا به فارسی ترجمه و تحریر کرده‌اند. دفتر اول این رسالات، شامل یک مقدمه، هشت شماره و یک غلط‌نامه است. شماره‌های اول تا چهارم به ترتیب طی ماه‌های مهر تا دی 1305 ش، شماره‌های پنج و شش در اردیبهشت و خرداد 1296 و شماره‌های هفتم در امرداد و هشتم در مهرماه همان سال منتشر شده‌اند. در دفتر دوم یعنی شماره‌های نهم تا دوازدهم، مانند دفتر نخست نه به روشنی شماره‌ها از هم تفکیک شده‌اند و نه تاریخ چاپ آنها قید شده است. تنها در روی جلد و مقدمه کوتاه آن به شماره‌ها اشاره شده است.
در این کتاب ابتدا در سرآغاز، گردآورنده به سنت زردشتی و متون فارسی زردشتی و همچنین دینشاه ایرانی و اندیشه‌های او نیز قالب و محتوای «پیک مزدیسنان» اشاره کرده و در بخش اصلی کتاب، متن «پیک مزدیسنان» با حروف‌چینی مجدد آورده شده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات