حکیمی، محمود

محمود حکیمی (1323-1403ش)، نویسنده، مترجم، پژوهشگر تاریخ اسلام و معاصر

محمود حکیمی
NUR12295.jpg
نام کاملمحمود حکیمی
نام پدرجلال
ولادتنهم شهریور ١٣٢٣ش
محل تولدتهران
رحلت30 شهریور 1403ش
پیشهنویسنده، مترجم

ولادت

او فرزند سوم خانواده در نهم شهریور ١٣٢٣ش در خیابان خراسان، خیابان لرزاده تهران در يک خانوادۀ مذهبى متولد شد. پدر ایشان جلال حکیمی نام داشت.[۱]

تحصیلات

دوره ابتدایی را در دبستان بندار رازی گذراند، سپس به دبیرستان پهلوی سابق نزدیک میدان قیام رفت و یک‌سال در آنجا درس خواند و سپس به دبیرستان حافظ رفت.

در جلسه‌ها و هیأت‌های مذهبی سخنان مرحوم آیت‌الله طالقانی در مسجد هدایت و جلسه‌های تفسیر قرآن مهندس مهدی بازرگان در انجمن اسلامی مهندسین تأثیر زیادی بر ایشان داشت.

بعد از گرفتن دیپلم در 1343ش، قبل از آن که به‌عنوان سپاه دانش به یکی از روستاهای کردستان (وردآران) برود،.

پس از پایان دوره سپاه دانش، مدت یک‌سال در برخی مجله‌ها مقاله‌های سیاسی، علمی و داستان می‌نوشت که البته بیشتر آنها ترجمه بود. از مهر 1346ش به استخدام آموزش و پرورش درآمد.

پس از فوت پدر حقوق معلمی کفاف خرج را نمی‌داد، به همین دلیل به ترجمه و نوشتن با شدت بیشتری ادامه داد.

از سال 1348 تا 1352ش در دانشگاه تربیت معلم تحصیل کرد. و در خرداد 1352 موفق به دریافت مدرک کارشناسی در رشته زبان انگلیسی از دانشگاه تربیت معلم تهران شد.

سپس برای استفاده از برخی دروس علمای حوزه علمیه راهی قم شد تا همزمان با تدریس در آن شهر به آموختن برخی علوم حوزوی و اسلامی بپردازد، او همچنین در این ایام به نگارش مقالاتی در برخی از نشریات حوزوی پرداخت.[۲]

در فاصله سالهای ١٣۵٢ -١٣۵۴ هم در تهران و در جلسه‌های تفسیر شهید بهشتی شر کت می‌کرد. حکیمی سخت متأثر از غلامرضا سعیدی و سيد مجتبى موسوى لاری بود.وی از سال ١٣۵١ مقاله‌هایی در «مکتب اسلام»، نسل نو» و «پیام شادی» می‌نوشت.[۳]

حکیمی در سال 1355 براى ادامه تحصيل در رشته تعليم وتربيت به انگلستان رفت و پس از دریافت درچه کارشناسی ارشد و بازگشت به ایران، به تدریس در مراکز تربیت معلم پرداخت.

بعد از انقلاب همچنان در آموزش و پرورش بود و زمانی طولانی هم در سازمان «سمت» ویرایش می‌کرد. از سال ١٣٩٧ در مر کز تربیت‌معلم تهران فعالیت می‌کرد و پس از دو سال خدمت در مدرسه ایرانیها در امارات در سال ١٣٧٧ بازنشسته شد.[۴]

وی پس از بازنشستگی، نیز به کار مورد علاقه خود، که همان تحقيق و تأليف در زمينه ادبيات معاصر انقلابى ايران و تاريخ تمدن است، پرداخت.

مسئولیت‌ها

58-60 معاون آموزش انتشارات کمک آموزشی

از 1361 عضو هیأت تحریریه دفتر نشر فرهنگ اسلامی، عضو هیأت مدیره و تحریریه شرکت سهامی انتشار- عضو هیأت مدیره تحریریه انتشارات قلم- عضو گروه تاریخ انتشارات مدرسه

61- 64 ریاست کتابخانه سازمان پژوهش

62-65 ویراستار کتاب‌های درسی علوم انسانی دفتر تألیف

1363 شروع تألیف و ترجمه کتابهای علمی

1364 بنیان‌گذاری نشریه آموزش استثنایی

تدریس در مدرسه تیزهوشان

1365 شروع ترجمه دانشنامه

ورود به سازمان آموزش کود کان و دانش‌آموزان استثنایی و سرپرستی واحد

مطالعات و انتشارات آن سازمان

1366 آموزش زبان انگلیسی، ادبیات و تاریخ در مدرسه نابینایان خزایلی

1367 آموزش روش تحقیق و مرجع شناسی در دانشگاه تربیت معلم تهران

1375 اعزام به کشورامارات متحدەعربی برای تدریس درمدرسه ایرانیان دبی وشارجه

1377 بازگشت از امارات متحده

1382 اخذ عنوان خادم فرهنگك عاشورایی و دریافت لوح تقدیر از وزیر ارشاد

1386 پیشکسوت بر گزیدە ملی درمحورادبی وهنری در پنجمین جشنواره شھیدرجایی

1387 چاپ آخرین جلد تاریخ تمدن

1389 چهره ماندگار آموزش وپرورش

وفات

سرانجام در بامداد روز جمعه 30 شهریور 1403ش درگذشت.[۵]

آثار

از این نويسنده تا كنون دهها عنوان كتاب به چاب رسيده است که مهم‌ترین عناوین آنها، عبارت است از:

مبانی ادبیات کودک و نوجوانان (سه جلد)

همراه با عارفان، یا پیشگامان آزادی

تاریخ تمدن، یا داستان زندگی انسان (مجموعه‌ای است ٢١جلدی که اولین جلد آن در سال ١٣۶٠ش و جلد بیست ویکم آن درسال ١٣٨٢ش منتشر شدەاست)،

داستانها و فرازهایی از زندگانی امام حسین(ع)،

نقابداران جوان

ابوحامد

سوگند مقدس

ظالم

همراه یا سياحان و جهانگردان و مسافران تاریخ،

هزار و یک حکایت تاریخی (مجموعە چهار جلدی).

در قربانگاه استعمار و خودکامگی

داستان‌هایی از زندگانی امام علی بن ابی‌طالب(ع)

به سوی ساحل

ریشه‌های ما هنوز زنده‌اند

داستان‌هایی از زندگی امیرکبیر

تاریخ تمدن جهان یا داستان زندگی انسان (22 جلد)

قصه‌های مادر مهربان و...[۶]


پانويس

  1. ر.ک: امیرخانی، غلامرضا، ص15
  2. ر.ک: کاموس، مهدی، ص50
  3. ر.ک: کاموس، مهدی، ص64
  4. ر.ک: کاموس، مهدی، ص64
  5. ر.ک: محمود حکیمی درگذشت، خبرگزاری مشرق، ۳۰ شهریور ۱۴۰۳
  6. ر.ک: کاموس، مهدی، ص 250-390


منابع مقاله

  1. کاموس، مهدی، جشن‌نامه استاد محمود حکیمی، تهران، عصر داستان، 1390ش.
  2. امیرخانی، غلامرضا، سرود رهایی: مصاحبۀ تاریخ شفاهی با محمود حکیمی، تهران، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، 1400ش
  3. محمود حکیمی درگذشت، خبرگزاری مشرق، ۳۰ شهریور ۱۴۰۳


وابسته‌ها