فرهنگنامه نماز جمعه
فرهنگنامه نماز جمعه، تألیف محمد محمدی ریشهری (1325-1401ش)، فرهنگی تکجلدی است که در آن نکات و ویژگیها و بایدها و نبایدهای نماز جمعه با استفاده از آیات و روایات و سخنان فقها گردآوری شده است. مرتضی خوشنصیب، علاوه بر همکاری در تدوین، ترجمه کتاب را نیز برعهده داشته است.
فرهنگنامهٔ نماز جمعه فارسی - عربی | |
---|---|
پدیدآوران | محمدی ریشهری، محمد (نويسنده)
خوش نصیب، مرتضی (نويسنده) پژوهشکده علوم و معارف حدیث (محقق) |
ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث. سازمان چاپ و نشر |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1395ش |
چاپ | 1 |
زبان | عربی - فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتاب پیش روی شما، یک عنوان از «مجموعه فرهنگنامهها»ی دارالحدیث است. این مجموعه، بهتمامی، برگرفته از دانشنامه قرآن و حدیث است و با هدف استوارسازی فرهنگ دینی، اصلاح فرهنگ عمومی و ترویج معارف اصیل دین منتشر میشود. فرهنگنامه نماز جمعه، از جمله فرهنگنامههایی است که با هدف تصحیح و تقویت فرهنگ ارزشهای رفتاری، در دست تدوینند. درهمتنیدگی عبادت و سیاست در نماز جمعه و نقش آن در تقویت پایگاه مردمی نظام اسلامی ایجاب میکند، فرهنگسازی برای حضور همگان و بهویژه نسل جوان در صدر برنامههای مسئولان فرهنگی و سیاسی قرار گیرد. فرهنگنامه نماز جمعه نیز که اکنون پیش روی شماست، گامی در این راه است[۱].
این فرهنگنامه در هشت فصل تنظیم شده است. در این فرهنگنامه، برجستهترین نکات و دستورالعملهایی که جهت فرهنگسازی و بهرهبرداری از برکات «نماز جمعه» ضروری است، از منابع شیعی و اهل سنت، گزینش شده و در اختیار علاقهمندان قرار گرفته است. در این کتاب، افزون بر متون قرآنی و حدیثی، تحلیلهای مورد نیاز درباره این فریضه بسیار مهم سیاسی - عبادی، مانند: حکم نماز جمعه در عصر غیبت و تاریخ تشریع آن نیز ارائه میگردد[۲].
آگاهی از فتاوای فقهای معاصر درباره مسائل مختلف نماز جمعه، مانند: وقت نماز جمعه، خواندن خطبههای نماز قبل از اذان ظهر، سخن گفتن نمازگزاران هنگام خطبه، گوش فرادادن به خطبه و مقدار مسافت فرسخ شرعی، برای همه شرکتکنندگان در نماز جمعه، ضروری است که در این مجموعه مورد توجه قرار گرفته است[۳].
ضمناً کتاب حاضر پیش از این همراه با احادیث فضایل و آداب شب و روز جمعه و با عنوان «فرهنگنامه جمعه» منتشر شده بود؛ لیکن اینک هریک از این دو مبحث جداگانه و در قالب دو فرهنگنامه مستقل انتشار مییابد[۴].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار کتاب.