عاشورا و عدالت
عاشورا و عدالت، اثر محمدرضا حکیمی (1314-1400ش)، شماره بیست و یکم از مجموعه کتاب‌های «برگرفته از آثار» می‌باشد. این کتابچه کوچک دربردارنده دو مقاله حول موضوع عاشورا، عدالت و ساختار جامعه است. این کتاب که برگرفته از کتاب‌های «عاشورا مضلومیتی مضاعف» (قطع پالتویی) و جلد پنجم «ترجمه الحیات» می‌باشد، اولین بار در سال 1389، و در 44 صفحه خشتی به چاپ رسید.
| عاشورا و عدالت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حکیمی، محمدرضا (نویسنده) |
| ناشر | دلیل ما |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1391ش |
| چاپ | سوم |
| موضوع | حسين بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - احاديث |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسنده معتقد است: قرآن کریم، از خلافت یزد و امثال یزید زنده نیست، از شهادت حسین(ع)، زنده و باقی است؛ پس رسول خدا(ص) درست فرمود که «حسین منی و انا من حسین»[۱]... وجوب قیام در برابر هر باطلی، و یاری کردن هر حقی، تا بنای باعظمت دین بر سر پا بماند، و تعالیم آن، همه گیر گردد، و اخلاق آن انتشار یابد، درسی است که انقلاب حسینی به امت اسلام داد. آری، تاریخ باشکوه عاشورا به ما می‌آموزد که گزیدن بقای جاودانی حتی اگر با چشیدن مرگ همراه باشد بر زندگی در زیر یوغ بردگی، برتری دارد، و به پیشباز مرگ رفتن برای رهانیدن امت از چنگال جور و فجور ارزشی مقدس است؛ و ما برا بر آن وا می‌دارد که در صراط مستقیم فداکاری برای نجات دین راستین و مشعشع گام نهیم، و از سقط در مغاک خواری سر باز زنیم[۲].
نویسنده 20 هدف برای قیام عاشورایی برمی شمرد[۳] که کسانی که مراسم عزاداری آن امام را برپا می‌دارند، لازم است که درباره این هدف‌های قرآنی حسینی عاشورایی بیشتر و شدیدتر از دیگران اهتمام ورزند، اهتمامی که خونهای عاشورا آن را برایشان واجب می‌دارد[۴].
نویسنده در بخش دوم می‌گوید: طبق منطق عاشورا، امربه‌معروف و نهی از منکر، باید از بالاترین طبقات شروع شود، تا فساد از ریشه برافتد، و باید توانگرانی که قرآن می‌فرماید مایه فساند و به هیچ گونه در برابر اصلاحات تسلیم نمی‌شوند حتی در خود پیکره دولت - تکلیفشان با قرآن و عاشورا معلوم گردد، جامعه عاشورا، جامعه حسینی است نه یزیدی... و جامعه تکاثری، جامعه یزیدی است نه حسینی[۵].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب