الدرر الفرائد فی شرح القواعد
الدرر الفرائد في شرح القواعد، اثر آیتالله محمدحسن مظفر (1301- 1375ق)، شرحی است بر کتاب «قواعد الأحکام في معرفة الحلال و الحرام» ابومنصور حسن بن یوسف بن علی بن مطهر اسدی، معروف به علامه حلی(647- 726ق) که با تحقیق عبدالحلیم عوض حلی، منتشر شده است.
الدرر الفرائد فی شرح القواعد | |
---|---|
پدیدآوران | مظفر، محمد حسن (نويسنده)
علامه حلی، حسن بن یوسف (نويسنده) حلی، عبد الحلیم عوض ( محقق) مجمع الامام الحسین علیهالسلام العلمی لتحقیق التراث اهل البیت علیهمالسلام ( ناظر) مرکز الإمام الرضا عليه السلام لتحقيق التراث ( محقق) عوفی، علی عبدالکاظم ( محقق) زینی، مجید جعفر ( محقق) مندلاوی، احمد عبدالکاظم ( گردآورنده) |
عنوانهای دیگر | قواعد الأحکام في معرفة الحلال و الحرام. شرح ** وجیزة المسائل |
سال نشر | 1442ق - 2021م |
چاپ | 1 |
موضوع | علامه حلی، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. قواعد الاحکام فی معرفه الحلال و الحرام - نقد و تفسیر - فقه جعفری - قرن 8ق. - نقد و تفسیر - مظفر، محمدحسن، 1883 - 1956م. - سرگذشتنامه و کتابشناسی |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 15 |
کد کنگره | 9028ق8ع 182/3 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
«قواعد الأحکام» کتابی است متین و جامع که شامل تمام ابواب فقهی از کتاب طهارت تا کتاب دیات بوده و به دلیل اهمیت این کتاب در سطح فقه امامیه، مورد بررسی و توجه قرار گرفته و همواره در حوزههای علمیه، فقهای قدیم و متجدد، به شرح و تعلیق آن پرداختهاند[۱] که اثر حاضر نیز از جمله آنها بوده و بزرگانی همچون محمدطاهر آل راضی در مقدمه کتاب «دلائل الصدق»، علی خاقانی و محمدهادی امینی در «معجم المطبوعات النجفیة»، از آن یاد کرده و آن را ستودهاند[۲].
با دقت در این کتاب، میتوان دریافت که شارح، برخی از سخنان علمای برجستهای مانند شیخ طوسی، ابن ادریس و سایر بزرگان را نقل نموده اما به نام ایشان، تصریح نکرده است و آنها را فقط به «بعضهم»، «بعض»، «قیل» یا کلمات مشابه آن، منسوب نموده و سپس، به مناقشه در آن اقوال و رد آنها پرداخته است. ظاهراً منظور وی از عدم تصریح به نام گوینده آن، احترام و اجلال گوینده بوده است[۳].
ویژگیها
برخی از مهمترین ویژگیهای شرح حاضر را میتوان در مؤلفهها و امور زیر، خلاصه نمود:
- متن آن، به عنوان فتوای علامه حلی، مورد استفاده قرار گرفته است.
- این فتاوا در مسائل ثانویه و فروعات احکام مختلف میباشد.
- اشاره به اجماع یا شهرت در آن.
- اشاره به نصوص قرآن و سنت.
- ضبط نصوص متضاد.
- پیدا کردن صورتهای شباهت و تضاد در آن.
- نظارت و رصد فتاوای دیگران در پرتو ثبت شباهتها و تضادها.
- بررسی و بحث پیرامون نصوص و فتاوا از لحاظ سندی، دلالی و جهتی.
- نتیجهگیری و رسیدن به نقطه نظر نهایی پس از بررسی فتاوا و اقوال مختلف[۴].
مطالب کتاب، در 15 جلد تنظیم شده و مباحث با مقدمه مفصلی از محقق آغاز گردیده که در آن، ضمن شرح حال علامه حلی، به معرفی کتاب «قواعد الأحکام» و شروح آن پرداخته شده و سپس، بعد از شرح حال شارح، خصوصیات و ویژگیهای شرح حاضر، بیان شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.