الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
زینب سلام‌الله‌علیها عقیله بنی‌هاشم، نوشته پژوهشگر سیره اهل‌بیت(ع)، سید هاشم رسولى محلاتى (1308 -1398ش)، گزیده‌ای از فضیلت‌ها و زندگانی سراسر اخلاص، صبر و جهاد شیرزن کربلاست.
نویسنده با یادآوری این‌که زینب(س) پس از مادرش فاطمه(س) و جدّه‌اش خدیجه(س) شریف‌ترین و بزرگ‌ترین زنان اسلام بود، زندگانی پرماجرا و سخنان پرمعنا و خطبه‌های بلیغ و رسای او در طول مسافرت کربلا، کوفه و شام و زهد و عبادت و سایر خصال عالی او را بهترین گواه این سخن دانسته است. او افزوده است که این کتاب با استفاده از منابع معتبر و با رعایت اختصار نوشته شده است.
رسولى محلاتى مطالب کتابش را فصل‌بندی نکرده و از ولادت تا وفات نوشته است. وی مدت اقامت خاندان پیغمبر(ص) و کاروان اسیران اهل‌بیت(ع) در کوفه را مجهول شمرده و افزوده است: ولی یقینی است که همان خطبه و سخنرانی زینب و گفتگوی او با پسر زیاد و برخورد مختصری که بازماندگان امام علیه‌السلام با مردم کوفه داشتند، وضع شهر را به نفع آنان تغییر داد و مردم را با جنایات دستگاه جبار بنی‌امیه آشنا کرد وآثار آن همه تبلیغات معاویه و پس از او پسرش یزید را به‌کلی از بین برد. خلاصه شهر کوفه در هنگام رفتن اهل بیت به شام، غیر از کوفه‌ای بود که آنان را بدانجا وارد کردند.
نویسنده با اشاره به اختلاف مورخان درباره تاریخ وفات حضرت زینب کبری(س)، نوشته است: مشهور آن است که وفات آن بانوی معظمه در شب یکشنبه چهاردهم ماه رجب سال 62 هجری یعنی حدود یک و نیم سال پس از واقعه جان‌خراش کربلا وشهادت برادرش امام حسین علیه‌السلام اتفاق افتاده است.ادامه ...