عمید، حسن
حسن عمید (1289-1358ش)، نویسنده، محقق، روزنامه‌نگار، فرهنگ‌نویس، مؤلف و پژوهشگر ایرانی و صاحب لغت‌نامه فرهنگ عمید.
| عمید، حسن | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | حسن عمید |
| ولادت | ۱۲۸۹ش |
| محل تولد | محله سرشور مشهد |
| رحلت | ۱۹ شهریورماه سال ۱۳۵۸ش |
| پیشه | روزنامه‌نگار، فرهنگ‌نویس، مؤلف و پژوهشگر ایرانی |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | فرهنگ عمید فرهنگ فارسی |
ولادت
حسن عمید در سال ۱۲۸۹ش در محله سرشور مشهد چشم به جهان گشود.
تحصیلات و فعالیت‌ها
او تحصیلات خود را در مشهد انجام داد. در جوانی عضو انجمن ادبی شد و کار روزنامه‌نگاری، نویسندگی و فرهنگ‌نویسی را از همان سال‌ها آغاز کرد. در همین انجمن‌ها بود که عمید با بزرگانی، همچون: ملک‌الشعرای بهار، شیخ احمد بهار و میر مرتضی روئین‌تن آشنا شد. طولی نکشید که فعالیت‌های روزنامه‌نگاری عمید، در خراسان آغاز شد؛ ابتدا به روزنامه «طوس» رفت؛ جایی که از اسفند سال ۱۲۸۷ تا مرداد ۱۲۸۸، نخستین شماره‌های روزنامه خراسان منتشر گردید[۱].
به دنبال اشغال ایران در جنگ جهانی دوم که در آن، شهر مشهد به دست ارتش سرخ افتاد، شوروی‌ها عمید را از مشهد بیرون کردند و به تهران فرستادند. در پی این کار، عمید با دفتر نخست‌وزیری ایران نامه‌نگاری کرد و خواستار دادن پروانه بازگشت به مشهد به‌خاطر گرفتاری‌های خانوادگی‌اش شد که این نامه‌نگاری‌ها در کتاب «اسنادی از احزاب سیاسی در ایران (۱۳۲۰ -۱۳۴۰ش)» به چاپ رسیده است.
حسن عمید چندین دهه از زندگی خویش را ویژه پژوهش درباره فرهنگ واژگان و فرهنگ‌نویسی کرد. او در این سال‌ها چندین فرهنگ واژگان فارسی نوشت که پرآوازه‌ترینشان «فرهنگ عمید» است.
عمید در سال ۱۳۵۵ش، برای واگذاری کلیه حقوق نشر همه فرهنگ‌هایش به عبدالرحیم جعفری، دارنده و گرداننده انتشارات امیرکبیر، یکی از بالاترین رقم‌های پرداخته‌شده به یک مؤلف ایرانی به‌عنوان حق‌تألیف مقطوع را که برابر با یک میلیون تومان بود، دریافت کرد[۲].
وفات
حسن عمید سرانجام در ۱۹ شهریورماه سال ۱۳۵۸ش درگذشت.
آثار
اسرار مانیتیسم، بر خرابه‌های تخت‌جمشید، سالنامه خراسان، غلطهای فاحش فرهنگهای فارسی، فرهنگ عمید در دو جلد، نیکوکاران، فرهنگ نو، فرهنگ کوچک عمید، فرهنگ مفصل عمید، فرهنگ برگزیده عمید، فرهنگ جیبی عمید، فرهنگ دبیرستانی عمید، فرهنگ تاریخ و جغرافیای عمید و طب جدید[۳].
پانویس
منابع مقاله