محلی، محمد بن احمد
ابوعبدالله محمد بن احمد محلّی (791-864 ق)، معروف به «جلال‌الدین محلی»، مشهور به تفتازانى عرب و علاّمه از دانشمندان بنام شافعى مذهب است و در فقه كلام، اصول، نحو و منطق دستى توانا داشت.
| نام | محلی، محمد بن احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ج‍لال ال‍دی‍ن ال‍م‍ح‍ل‍ی
ج‍لال محلی محلی، اب‍و ع‍ب‍دال‍ل‍ه محمد محلی، ج‍لال ال‍دی‍ن محمد |
| نام پدر | احمد |
| متولد | شوال 791ق برابر با 1389م |
| محل تولد | قاهره |
| رحلت | 864 ق یا 1459 م |
| اساتید | محمود اقصرائى |
| برخی آثار | تفسير الجلالین |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02826AUTHORCODE |
ولادت
جلال‌الدين ابوعبدالله محمد بن احمد بن محمد بن ابراهيم بن احمد بن هاشم عباسی انصاری محلّی اصل، در ابتدای شوال 791ق در قاهره مصر زاده شد.
تحصیلات
او در آن ديار از دانشمندانى چون محمود اقصرائى، برهان بيجورى، شمس بساطى و علاى بخارى دانش آموخت و در مدارس برقوفيه و مؤيديه به تدريس پرداخت.در خصايل او نوشته‌اند كه بسيار آشكارگو بود و در گفتن حق از كسى پروا نمى‌كرد.حكّام و دولتمردان به نزدش مى‌آمدند امّا به آنان اعتنايى نمى‌كرد.منصب قضاوت را به او پيشنهاد كردند، نپذيرفت.پيشه‌اش تجارت بود.
وفات
در روز شنبه نیمه ماه رمضان سال 864ق برابر با 1459م در قاهره درگذشت.
آثار
- مشهورترين اثر او بخش دوّم تفسير جلالين است.
- شرح جمع‌الجوامع تاج‌الدّين سبکی،
- شرح ورقات امام الحرمين در اصول،
- كنز الراغبين فى شرح منهاج الطالبين
- البدر الطالع فی حل جمع الجوامع
- الأنوار المضیة
- القول المفید فی النیل السعید
- الطب النبوی
- کتاب فی المناسک
- کتاب فی الجهاد