تسکین، میرحسین

میرحسین تسکین (1217- شوال 1268ق/1802- اوت 1852م) شاعر هندی، متخلص به تسکین.

تسکین، میرحسین
NUR00000.jpg
نام کاملمیرحسین تسکین
تخلصتسکین
نام پدرمیرحسن
ولادت1217ق
محل تولددهلی، هند
محل زندگیرامپور
رحلتشوال 1268ق
طول عمر51
دیناسلام
اطلاعات علمی
اساتیدمولوی امام بخش صهبایی، شاه نصیر خان، مومن خان
برخی آثاردیوان اشعار

تولد

او در سال 1217ق در دهلی متولد شد. پدرش میرحسن نام داشت که به میرن صاحب مشهور بود.

اساتید

تسکین در دهلی، از محضر استادانی همچون مولوی امام بخش صهبایی و شاه نصیرخان بهره برد. بعدها با مهارتی که در سخنوری، و ذوقی که در شاعری از خود نشان داد، در زمرۀ شاگردانِ ممتاز مؤمن‌خان قرار گرفت.

مهاجرت

او برای امرار معاش مجبور به ترک دهلی و مهاجرت به میرت و لکهنو شد و سپس در رامپور مقیم گردید. در آنجا به خدمت نواب یوسف علی‌خان ناظم درآمد و مابقی عمر را در همانجا به سر برد.

وفات

ایشان در سال 1268ق در سن 51 سالگی درگذشت.

آثار

از تسکین دیوان کوچکی مشتمل بر 72 صفحه باقی مانده است که در کتابخانۀ رامپور نگهداری می‌شود. هیچ یک از فهرست‌نگاران، اشاره‌ای به این دیوان ندارند[۱]

پانویس

  1. پریسا سنجابی، ج 15، ص 301

منابع مقاله

سنجابی، پریسا، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378ش

وابسته‌ها