احمدی شاهرودی، احمدعلی

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

شيخ احمدعلى احمدى شاهرودى (1305-1375ش)، فقیه، مجتهد، استاد حوزه، نویسنده،

احمدی شاهرودی، احمد علی
نام احمدی شاهرودی، احمدعلی
نام‌های دیگر شاهرودی، احمدعلی بن محمدحسن
نام پدر شيخ محمدحسن
متولد 1305 ش
محل تولد میامی شاهرود
رحلت 1375 ش یا 1417 ق
اساتید سيد‌ ‎حسين بروجردى

سيد‌ ‎محمدتقى خوانسارى

سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى

سيد‌ ‎صدرالدين صدر

امام خمینى

برخی آثار تقليد الأعلم
کد مؤلف AUTHORCODE02598AUTHORCODE

در سال 1305ش (1346ق) در میامی شاهرود به دنيا آمد. پدرش شيخ محمدحسن یکى از علماى بنام و مشهور منطقه بود كه در علوم مختلف، بالاخص علم طب، اطلاعات زيادى داشت و مردم آن بخش از وجودش استفاده می‌كردند.

تحصیلات

پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گرامیش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علمیه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علمیه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، میرزا كاظم محقق دامغانى و میرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت.

وى سپس به حوزه علمیه قم عزيمت نمود و در آنجا نيز در حلقه درس حضرات آيات: سيد‌ ‎حسين بروجردى، سيد‌ ‎محمدتقى خوانسارى، سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى، سيد‌ ‎صدرالدين صدر و حضرت امام خمینى(ره) جاى گرفت. ايشان پس از اخذ اجتهاد مقيم حوزه‌علمیه قم گرديد و به تدريس و تأليف پرداخت.

وى سپس برای بهره‌گیرى از درس بزرگان حوزه نجف اشرف و جستجوى آراء و مبانى فقه و اصول آنان، رهسپار عراق گرديد و پس از زيارت عتبات عاليات و طلب توفيق از آن امامان معصوم(ع)، در نجف اشرف سكنى گزيد. در نجف از محضر اساتيد بزرگوارى همچون: حضرات آيات سيد‌ ‎محسن حكيم، سيد‌ ‎محمود شاهرودى، خویى و سيد‌ ‎عبدالهادى شيرازى، بسيار بهره برد.

ايشان سپس برای تدريس و انجام وظايف فرهنگى به ایران برگشت و در شهر مقدس قم اقامت گزيد و تا آخر عمر شريفش، لحظه‌اى از تبليغ، تدريس و تربيت نسل جوان و مردم كوتاهى نكرد.

اين عالم ربانى در طول جنگ تحمیلى، عليرغم كهولت سن، ماه‌ها در جبهه‌هاى جهاد دفاعى با رزمندگان اسلام همراه بود و حضورى روحيه‌بخش داشت.

وفات

ايشان سرانجام در 17 دى ماه 1375ش برابر با 25 شعبان 1417ق، در 70 سالگى، در مكه و در جوار بيت‌الله الحرام درگذشت.

آثار

  1. تقليد الاعلم؛
  2. سيرى در عقايد؛
  3. به سوى خدا بروید؛
  4. جنگ خبير؛
  5. انگیزه حق؛
  6. تفسير موضوعى قرآن مجيد.

وابسته‌ها