عفیفی، رحیم

رحیم عفیفی (۱۳۰۶-1375ش)، مدرس، محقق زبان‌های باستانی و استاد دانشگاه فردوسی مشهد.

عفیفی، رحیم
NUR18559.jpg
نام کاملرحیم عفیفی
ولادت۵ فروردین ۱۳۰۶
محل تولدشیراز
رحلت۸ مرداد ۱۳۷۵ش
پیشهمدرس، محقق زبان‌های باستانی و استاد دانشگاه فردوسی مشهد
اطلاعات علمی
برخی آثارفرهنگنامه شعری بر اساس آثار شاعران قرن سوم تا یازدهم هجری
فرهنگ جهانگیری

ولادت

وی در ۵ فروردین ۱۳۰۶ در شیراز به دنیا آمد.

تحصیلات

تحصیلات ابتدایی و دوره اول متوسطه را در شیراز و دوره دوم را در دبیرستان کشاورزی کرج گذرانید و در خردادماه 1320ش دیپلم پنج‌ساله کشاورزی را به دست آورد. وی در سال ۱۳۲۷ تحصیلات خود را دنبال نمود و با گرفتن دیپلم ادبی در شیراز، به تهران منتقل شد و در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد. در سال ۱۳۳۱ش موفق به اخذ درجه لیسانس گردید و در سال ۱۳۳۵ تحصیلات کارشناسی ارشد خود را به پایان رساند و در سال 1338ش نیز به درجه دکترای ادبیات فارسی نائل آمد. او در سال 1339ش دانشیار زبان پهلوی در دانشگاه مشهد شد و از همان سال تدریس زبان‌های پیش از اسلام (پهلوی، فارسی باستان، اوستایی) و زبان‌شناسی و فرهنگ ایران باستان را آغاز کرد[۱].

در سال 1341ش به عضویت شورای انتشارات دانشگاه برگزیده شد و از طرف شورای مذکور به سمت مدیرعامل سازمان چاپ دانشگاه انتخاب شد. وی چند دوره مدیریت گروه آموزشی زبان‌شناسی و زبان‌های پیش از اسلام را عهده‌دار بود و برای تأسیس دوره‌های فوق‌ لیسانس و دکترای زبان‌شناسی در دانشگاه مشهد آیین‌نامه‌های لازم را تهیه و تنظیم نمود و با کوشش بسیار به تصویب رسانید. وی در سال 1346ش با استفاده از بورس تحقیقاتی دانشگاه به مدت یک سال در کشورهای فرانسه و انگلیس به مطالعات علمی و تحقیقاتی پرداخت. وی در مهرماه ۱۳۵۸ش بازنشسته شد.

وفات

دکتر عفیفی در ۸ مرداد ۱۳۷۵ش در تهران و در پی عارضه سکته قلبی درگذشت.

آثار

شرح و تفسیر کتاب ارداویراف‌نامه یا بهشت و دوزخ در آیین مزدیسنی، ارداویراف‌نامه منظوم زرتشت بهرام پژدو، تصحیح کتاب‌های فرهنگ جهان‌گیری و بهمن‌نامه، تألیف کتاب‌های مثل‌ها و حکمت‌ها، فرهنگ‌نامه شعری، اساطیر و فرهنگ ایرانی در نوشته‌های پهلوی، واژه‌نامه پهلوی به فارسی، از جمله فعالیت‌های علمی این استاد برجسته است[۲]. همچنین از ایشان مقالات فراوانی به‌یادگار مانده است[۳].

پانویس

  1. ر.ک: پایگاه راسخون
  2. ر.ک: دانشگاه فردوسی مشهد
  3. ر.ک: پایگاه مجلات نورمگز

منابع مقاله

  1. دانشگاه فردوسی مشهد
  2. پایگاه راسخون
  3. پایگاه مجلات نورمگز


وابسته‌ها