أبوالحسن الشاذلي

ابوالحسن شاذلی،حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده نوشته مامون غریب معاصر در شرح زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل‌های علی بن عبد الله بن عبد الجبار معروف به ابو الحسن شاذلی مغربی(593-655 ق)، بنیان گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. [۱]

أبو الحسن الشاذلي
أبوالحسن الشاذلي
پدیدآورانغریب، مامون (نويسنده)
عنوان‌های دیگرحياته، تصوفه، تلاميذه و أوراده
ناشرآناهیتا
مکان نشرمصر - قاهره
سال نشر2000م
چاپ1
شابک977-215-487-0
زبانعربی
تعداد جلد1
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

مولف به خاطر علاقه اش به تصوف و بزرگان صوفیه که ناشی از سیره آن‌ها در نگاه‌شان به دنیا به عنوان پلی برای رسیدن به آخرت جاودان و کثرت عبادات و رعایت حرام و حلال الهی است به ویژه علاقه وی به ابوالحسن شاذلی، این کتاب را تالیف کرده است [۲]

وی با ذکر تاریخچه‌ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می‌کند که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. [۳].

سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت‌های وی برای کسب علم می‌پردازد [۴].

در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی را در این باره بیان می‌کند. [۵]

معرفی طریقت شاذلیه و آموزه‌ها و تعالیم آن، بخش بعدی این کتاب است که تعالیم آن را برخواسته از کتاب و سنت دانسته که ادای فرائض و تخلق به اخلاق کریمه و استمداد از ذکر در آن، جایگاه ویژه ای دارد. [۶]

بخش بعدی کتاب به بیان معجزات و کرامات شاذلی، اختصاص دارد که ابتدا به توضیح معجزه و کرامت پرداخته و سپس برخی از کرامات شاذلی را یادآور می‌شود. [۷]

در ادامه به معرفی شاگردان شاذلی وبیان برخی از اذکار و اوراد صادر شده از سوی شاذلی نیز اشاره شده است [۸]

پانویس

  1. ر.ک: 1989م، زرکلی، خیر الدین، ج 4، ص 305
  2. ر.ک: مقدمه کتاب، ص8
  3. ر.ک: متن کتاب ص 13 و 14
  4. ر.ک: همان ص 13 -31
  5. ر.ک: همان ص 32-60
  6. ر.ک: همان ص 62-63
  7. ر.ک: همان ص 83-93
  8. ر.ک: همان ص 94- 180

منابع مقاله

  1. متن کتاب
  2. زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج 4، ص 305، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م

وابسته‌ها