روش‌ها و گرایش‌های تفسیری
روش‌ها و گرایش‌های تفسیری، درسنامه‌ای شامل 16 جلسه برای دانشجویان دانشکده مجازی علوم حدیث دانشگاه قرآن و حدیث است که در آن 4 روش مهمّ تفسیری (قرآن به قرآن، روایی، عقلی و اجتهادی) و 8 گرایش (عرفانی، کلامی، ادبی، اجتماعی، فلسفی، اخلاقی، فقهی و علمی) بررسی و تبیین شده است. در آغاز هر درسی از این مجموعه آموزشی، اهداف درس و در پایان آن چکیده مطالب بیان شده است.
| روش‌ها و گرایش‌های تفسیری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی راد (نويسنده) |
| چاپ | 1 |
| موضوع | روش تفسیر قرآن |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مقدمه‌ای برای این کتاب تنظیم نشده است و نویسنده‌‌اش مشخص نیست ولی به نظر می‌رسد نویسنده قرآن‌پژوه معاصر؛ علی راد است زیرا در درس نهم چنین آمده است: ... ديدگاه ديگرى هم دارد كه بنده در يك مقاله‌اى تحت عنوان جستارى در انديشه‌هاى قرآنى ابن عربى در مجلۀ بيّنات شماره‌هاى 28 تا 30 آوردم كه مى‌توانيد به آنجا مراجعه بفرماييد.[۱] و البته شماره 28 تا 30 مجله بینات، صحیح نیست و شماره 35 صحیح است و نام مقاله هم اندک تفاوتی دارد: جستارى در پژوهش‌هاى قرآنى ابن عربى
عنوان‌های درآمد، عنوان درس، هدف درس، سرفصل‌هاى درس، منابع درس و روش بحث در آغاز درس‌ها توضیح داده می‌شوند.
موضوعات
درسنامه حاضر شامل 16 درس به ترتیب ذیل است:
- کلیات
- مفهوم شناسی روش تفسیری
- مهمترین روش‌های تفسیری (1) تفسیر قرآن به قرآن (1)
- مهمترین روش‌های تفسیری (1) تفسیر قرآن به قرآن (2)
- مهمترین روش‌های تفسیری (3) تفسیر روایی یا اثری (1)
- مهمترین روش‌های تفسیری (3) تفسیر روایی یا اثری (2)
- مهمترین روش‌های تفسیری (5) تفسیر عقلی
- مهمترین روش‌های تفسیری (6) تفسیر اجتهادی
- مهمترین گرایش‌های تفسیری (1) تفسیر عرفانی
- مهمترین گرایش‌های تفسیری (2) تفسیر کلامی
- مهمترین گرایش‌های تفسیری (3) گرایش ادبی
- مهمترین گرایش‌های تفسیری (4) تفسیر اجتماعی
- مهمترین گرایش‌های تفسیری (5) تفسیر فلسفی
- مهمترین گرایش‌های تفسیری (6) تفسیر اخلاقی و تفسیر فقهی
- مهمترین گرایش‌های تفسیری (7) تفسیر علمی (1)
- مهمترین گرایش‌های تفسیری (7) تفسیر علمی (2)
نمونه مباحث
- روش تفسير قرآن به قرآن يك شيوۀ تفسيرى است كه در آن از آيات، براى توضيح، تبيين و كشف مداليل، مقاصد، معانى و مفاهيم آيات ديگر استفاده مى‌شود. ... پيشينۀ اين روش تفسيرى به زمان نزول قرآن كريم برمى‌گردد؛ يعنى خود قرآن كريم در هنگام نزول، در معناشناسى آيات جديدالنزول به آيات قبلى استناد كرده است. سپس اين شيوه در روايات معصومان (عليهم‌السلام) گسترش يافته و مفسّران صحابه و تابعان نيز به آن توجه جدّى نشان داده‌اند.[۲]
پانویس
منابع مقاله
فهرست مطالب و متن کتاب.