موسوى کلانتر، سید محمد
سید محمد موسوى کلانتر (حدود ۱۳۳۵ق-۱۴۲۰ق)، عالم و نویسنده شیعه که تحقیق و شرح کتاب مکاسب شیخ انصاری در 25 جلد و «وقفية جامعة النجف الدينية» از جمله آثار اوست.
نام | سید محمد موسوى کلانتر |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | سید سلطان کلانتر |
متولد | حدود ۱۳۳۵ق |
محل تولد | سامرا |
رحلت | ۱۴۲۰ق |
اساتید | حسین حلى |
برخی آثار | جامع السعادات
الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (كلانتر) |
کد مؤلف | AUTHORCODE02503AUTHORCODE |
ولادت
سید محمد موسوى کلانتر در حدود سال ۱۳۳۵ق، در سامرا در بیت علم و فضیلت زاده شد. پدرش سید سلطان کلانتر، یکى از معاریف سادات (آل گوشه) شوشتر و از فضلاى نجف بود.
جایگاه علمی
وی یکى از مشاهیر علماى نجف اشرف و از پیشگامان نظم و اصلاح حوزه بشمار میرفت.
تحصیلات
سید محمد پس از یادگیرى خواندن و نوشتن، به تحصیل علوم دینى روى آورد و ادبیات را در زادگاهش فراگرفت. سپس در ۱۶سالگى (۱۳۵۱ق) به نجف رفت و سطوح فقه و اصول و فلسفه را نزد حضرات آیات: شیخ عبداللطیف سمامى تنکابنى میرزا حسن بجنوردى، شیخ صدرا بادکوبهاى، شیخ حسین حلى، سید یحیى مدرسى یزدى و میرزاآقا اصطهباناتى آموخت و پس از آن به درس آیات عظام: سید ابوالحسن اصفهانى، شیخ کاظم شیرازى، سید حسن بجنوردى و اولین دوره درس اصول آیتالله خویى حاضر شد و مبانى علمىاش را استوار ساخت و این تا سال ۱۳۸۲ق، به طول انجامید.
وى از مرحوم آیتالله سید ابوالحسن اصفهانى اجازه اجتهاد و از آیات عظام: میرزاى نائینى، آقا ضیاء عراقى و محقق اصفهانى اجازه روایت داشت.
فعالیتهای اصلاحی
وى پس از آن تمام همت خویش را مصروف بنیاد ساختمان عظیم و پرشکوه «جامعة النجف الدينية) (مسجد، مدرسه و کتابخانه) در زمینى با مساحت ۵۰۰۰ متر مربع (و ۱۳۰۰۰ متر زیربنا) - در چهار طبقه - از مال خالص مرحوم آقاى حاج محمدتقى اتفاق (۱۳۲۵ـ۱۴۲۰ق) ـ رحمةاللهعليه ـ نمود و به دنبال آن بود که حرکت اصلاحى در حوزه نجف نضج گرفت و آهنگ تألیف و تدریس و نظم و تجدید و بنیان مدارس جدید در آن حوزه مقدسه سیر شتابان به خود گرفت. او از جامعة النجف، ماهنامه «دراسات إسلامية» را منتشر ساخت و به تحقیق و اصلاح کتب درسى - مطابق با روح زمان ـ پرداخت و علاوه بر آن به تعویض برخى از درهاى حرم امیرالمؤمنین(ع) (پنج درِ طلا) و حرم سیدالشهدا(ع) (سه در طلا) و ساختمان و توسعه حرم جناب کمیل بن زیاد نخعى و نقش اشعار ناب ابن ابىالحدید بر دور ضریح امیرالمؤمنین(ع) بهجاى اشعار سست بُهرهها، اقدام نمود.
تدریس
وى داراى همّتى عالى، سعه صدر، آیندهنگرى، اخلاقى خوش و خطى زیبا بود و بر علوم مختلف اسلامى - فقه، اصول، تاریخ، تراجم، حدیث، ادب، لغت، نجوم و کلام - تسلط داشت. او پس از بنیاد جامعه، تمام وقتش را بدان اختصاص داد و از بام تا شام به تألیف و تدریس و تربیت طلاب اشتغال داشت و نهجالبلاغه و تاریخ اسلام و سطوح را خود تدریس مىکرد و دروس فوق برنامه (جامعهشناسى، فلسفه، اقتصاد، زبان و ریاضیات) را هم در متن آن گنجانید.
وفات
سرانجام آن عالم دردآشنا و دلسوز و مصلح، صبحگاه روز پنجشنبه آخر شعبان المعظم ۱۴۲۰ق (۱۸ آذر ۱۳۷۸)، در ۸۵ سالگى در جامعة النجف، بدرود زندگى گفت و پیکر پاکش پس از طواف در کربلا، از حرم مطهر امیرالمؤمنین علی(ع) بهسوى جامعه تشییع و پس از نماز آیتالله سید على وعاج بر آن، در مدخل جامعه به خاک سپرده شد.
آثار
- تحقیق و شرح «المكاسب» شیخ انصاری؛
- تحقیق و شرح «الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية»؛
- دراسات في أصول الفقه (شرح علی كفاية الأصول)؛
- تحقیق «جامع السعادات» ملا مهدى نراقى، در سه جلد؛
- تحقیق «تذكرة الفقهاء» علامه حلى، بخش قضا و شهادات؛
- البداء عند الشيعة الإمامية؛
- شرح دعاء الصباح؛
- حياة الشهيدين: الأول و الثاني؛
- حياة الشيخ الأنصاري؛
- وقفية جامعة النجف الدينية؛
- زکات در دین مقدس اسلام؛
- أعلام المكاسب؛
- تحقیق و تطبیق کتاب «الوسيط» سهنورى[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: پایگاه علمی، فرهنگی - اعتقادی الشيعة
منابع مقاله
پایگاه علمی، فرهنگی - اعتقادی الشيعة، فرهنگ و تمدن شیعه، شخصیتها، عالمان دین، محمد موسوی کلانتر