العلاقة بين التشيع و التصوف

العلاقة بين التشيع و التصوف تألیف فلاح بن اسماعیل بن احمد (متوفای 1990م)، اصل این کتاب پایان نامه دکتری ایشان بوده است. نویسنده دارای تفکرات سلفی می‌باشد.

العلاقة بين التشيع و التصوف
پرونده:NUR.....J1.jpg
پدیدآوران	[[]] (نویسنده) [[]] (محقق) [[]] (مترجم)
کد کنگره	‏

نویسنده یکی از مهمترین انحرافاتی که دامنگیر مسلمانان شده و آسیب‌های فراوانی به اسلام زده را غلو می‌داند. زیرا غلو عامل شرک به خداوند متعال است و بزرگترین وسیله سرپیچی کردن خداوند بزرگ است و خداوند نابود کرد در قرون اولیه و امتهای سابقه ای مانند قوم نوح و اقوام دیگر را به سبب غلو ایشان درباره بزرگ قومشان، تا این که به شرک افتادند.

با وجود روشن بودن راه و هشدارهایی که متون دینی درباره غلو داده‌اند، تاریخ اسلامی از وجود غلو در این امت اشاره می‌کند که در اوایل حیات این امت رخ داد و طهارت دینش را مخدوش کرد او را به طرف چپ و راست منحرف کرده است.

مذهب شیعه را بستری مناسب برای تفکرات غلو آمیز دانسته که برای رسیدن به اهدافشان از تصوف بهره میگیرند.

یکی از مهمترین دلایل و انگیزه های انتخاب این موضوع برای روشن شدن حقیقت و ارتباط بین این بدعة تصوف بوده است. و روشن نمودن مهمترین اصول ایشان یعنی تشیع که مزرعه و

این رساله از یک مقدمه و سه باب و خاتمه ای در آخر آن تشکیل شده است. در باب اول در ارتباط با شیعه در لغت، شیعه در قرآن و شیعه در سنت و نیز شیعه در اصطلاح سخن گفته . باب دوم در ارتباط با تصوف است.موضوعات این فصل عبارتند از : تصوف در لغت و اصطلاح، اصل کلمه تصوف و اتشتقاق آن - تعریف تصوف و

نویسنده با وجودی که با تصوف و آموزه‌های شیعه مخالف می‌باشد، اما با شکلی دقیقی ارتباط موجود میان تعالیم تربیتی و نظام آموزشی تصوف سنی با آموزه‌های ائمه شیعه را نشان می‌دهد. و مذهب شیعه را بستری مناسب برای تفکرات غلو آمیز می داند که سبب شده اند افرادی از اهل سنت و جماعت را فریب دهند و از دین منحرف گردند.