استرآبادی، احمد بن حسن
احمد بن تاج‌الدين حسن بن سيف‌الدين استرآبادى از علماى قرن دهم هجرى است.گفته شده سخنگویی زبر دست و منبری گرم و گیرا داشته، تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است.
| نام | استرآبادی، احمد بن حسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | استرآبادی، احمد بن تاج‌الدین |
| نام پدر | تاج‌الدین حسن |
| متولد | قرن دهم ق |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | آثار احمدی: تاریخ زندگانی پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهم‌السلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01483AUTHORCODE |
برخى از پژوهشگران احتمال داده‌اند كه پدر وى سيدى علوى از فرزند زادگان موسى مبرقع بوده كه در هرات مى‌زيسته و سپس به بيرجند رفته است و در این شهر به دست اسماعيليان به قتل رسيده و در روستاى شاخن از توابع دُرُخش به خاک سپرده شده است. اما آقا بزرگ تهرانى احتمال داده كه وى برادر سلطان محمد بن تاج‌الدين نویسنده "تحفة المجالس" باشد و این احتمال از این رو تقویت مى‌شود كه سلطان محمد از آثار احمدى مكرر نقل قول مى‌كند.
استرآبادى طبع شعرى داشته اما شعرش در مرتبه عالى نيست.
شرح حال كامل و حتى ناقص مؤلف به دست نيامده و آنچه از ديباچه کتاب آثار احمدى برمى‌آيد نشانگر آنست كه وى در روزگار امیر علی‌شير نوائى در هرات مى‌زيسته و در مدرسه و مسجد مجلس مى‌گفته است. وى سخنگویى زبردست بوده و منبرى گرم و گیرا داشته تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است.
آثار
تنها اثرى كه از وی در دست است "آثار احمدى" نام دارد.