الروضة في القراءات الإحدی عشرة
الروضة فی القراءات الإحدی عشرة، اثر ابوالحسن بن محمد بن ابراهیم بغدادی مالکی (متوفی 438ق)، کتابی است پیرامون قرائات یازده‌گاه.
| الروضة فی القراءات الإحدی عشرة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بغدادی، حسن بن محمد (نویسنده) مصطفی عدنان سلمان (محقق) |
| ناشر | دارالعلوم و الحکم، مکتبة العلوم و الحکم |
| مکان نشر | سوریه - دمشق، عربستان - مدینه منوره |
| سال نشر | 1424ق. = 2004م. |
| چاپ | یکم |
| موضوع | قرآن - قرائت - اختلاف، قاریان |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /ب7ر9 / 75/35 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در مقدمه کتاب، به‌منظور بیان اهمیت آن، به این نکته اشاره شده است که این اثر، کتاب ارزشمندی است که در آن، به جمع‌آوری یازده قرائت پرداخته شده و مطالب علمی مطرح شده پیرامون این یازده قرائت را در کمتر کتابی به این شکل می‌توان یافت[۱].
منبع و مصدر اصلی نویسنده در تدوین و تألیف مطالب، روایت وی از مشایخ خود می‌باشد؛ به گونه‌ای که خود نیز در مقدمه، به این نکته اشاره نموده و گفته است که در این کتاب، به جمع‌آوری قرائات مشهور در مدینه، بغداد، نهران، تکریت و کوفه پرداخته است[۲].
از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که اعتماد نویسنده بر مشافهه در نقل از شیوخ خویش، باعث نشده است تا کتاب او، از ذکر نام کتب و تألیفاتی که در نگارش کتاب از آنها استفاده کرده، خالی باشد. از جمله این منابع، می‌توان به کتاب «البیان» ابوطاهر بن ابی هشام و برخی از نوشته‌های ابن فحام، اشاره نمود[۳].
از دیگر ویژگی‌های کتاب، آن است که مؤلف در توجیه برخی از ابواب اصول، به اقوال بزرگانی همچون سیبویه، مانند قول وی در بیان جواز جمع بین همزتین، احتجاج نموده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.