ديوان أبي‌الحسن الششتري

دیوان أبی الحسن الششتری مجموعه اشعار ابوالحسن شوشتری (610- 668ق )، شیخ، فیلسوف، فقیه و شاعر صوفی اندلسی است که به زبان عربی و با تحقیق و توضیحات محمد عدلونی ادریسی به چاپ رسیده است.

دیوان أبی الحسن الششتری: امیر شعراء الصوفیه بالمغرب و الاندلس (610 ه - 668 ه)
ديوان أبي‌الحسن الششتري
پدیدآورانعدلونی ادریسی، محمد (نویسنده) ابوالفیوض، سعید (نویسنده)
ناشردار الثقافة
مکان نشرلبنان - بیروت
سال نشر2008م.
چاپچاپ یکم
شابک9981-02-826-6
موضوعشعر عربی - قرن 7ق.

شعر عرفانی - قرن 7 ق.

تصوف - اندلس

تصوف - مغرب
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‎‏/‎‏ش‎‏5‎‏د‎‏9 / 4277 ‏PJA‎‏

دیوان حاضر، به واسطه اشتمال آن بر اشعار موزون، موشحات (یکی از آرایه‌های ادبی در شعر است که اگر حروف اول هر بیت یا مصرع به‌دنبال یکدیگر قرار گیرند، نام یا لقب کسی یا واژه‌ای یا بیت و جمله‌ای دیگر تشکیل شود) و تصانیف، یکی از آثار غنی و ارزشمند نویسنده محسوب می‌شود که سرشار از دلالت‌ها و تأیید واقعی و معنوی است. وی در این کتاب، به توضیح و آشکار کردن تجربیات خود به وسیله استفاده از نثر و تعبیرات شاعرانه، در قالب اشعار صوفیانه، به اعتبار مهمترین وسیله نقل اخبار باطنی حل نشدنی، پرداخته است[۱].

آنچه باعث اهمیت کتاب می‌شود، آن است که در آن، اشعار شوشتری، اعم از اشعار فصیح یا توشیحی و تلویحی و تصانیف عامه‌ای که دربردارنده نظریات، آراء و تفکرات مذهبی و فلسفی او در تصوف می‌باشد، ارائه گردیده است[۲].

پیش از آغاز اشعار، مقدمه مفصلی از محقق در ابتدای کتاب آمده که در آن، از لحاظ تاریخی و اجتماعی، به بررسی دوران زندگی شوشتری پرداخته شده و اطلاعات مفیدی از زندگی وی، در اختیار خواننده قرار گرفته است[۳].

پانویس

  1. مقدمه، ص5
  2. همان
  3. همان، ص6

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها