شرح عرفانی غزلهای حافظ

شرح عرفانی غزل‌های حافظ، عنوان اثری است 4 جلدی به زبان فارسی از ابوالحسن عبدالرحمان بن سلیمان ختمی لاهوری در شرح، نقد و تفسیر غزل‌های لسان‌الغیب، خواجه حافظ شیرازی، با تصحیح و تعلیق بهاءالدین خرمشاهی، کورش منصوری و حسین مطیعی امین.

شرح عرفانی غزلهای حافظ
پدیدآوران	ختمی لاهوری، عبد الرحمان بن سلیمان (شارح) حافظ، شمس‌الدین محمد (سراینده) خرمشاهی، بهاءالدین (مصحح و معلق) منصوری، کوروش (مصحح و معلق) مطیعی امین، حسین (مصحح و معلق)
ناشر	نشر قطره
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	1381ش.
چاپ	چاپ چهارم
شابک	‎964-5958-33-4
موضوع	حافظ، شمس الدین محمد، - 792ق. دیوان - نقد و تفسیر شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد حافظ، شمس الدین محمد، - 792ق. - عرفان
زبان	فارسی
تعداد جلد	4
کد کنگره	‏‎‏/‎‏خ‎‏2‎‏ش‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏

شرح حاضر، شرحی است یکسره عرفانی و حکمی بر اشعار حافظ و کمتر به جنبه‌های زبانی - ادبی شعر حافظ می‌پردازد. زبان و بیان این شرح، دشوار و دیریاب نیست؛ هرچند که سرشار از اصطلاحات و تعبیرات عرفانی و حکمی است. عرفانی که در این شرح مطرح است، آمیزه‌ای از عرفان عاشقانه و بدون اصطلاح و عرفان نظری و اصطلاحی است و مؤلف پس از استناد و استشهادهای بسیار به آیات قرآن کریم و احادیث نبوی، از امهات متون عرفانی از «كشف المحجوب» هجویری و «تمهیدات» عین‌القضات همدانی گرفته تا آثار ابن عربی، مخصوصا فتوحات و بیش از آن از «فصوص الحكم» و شروح فارسی و عربی آن، برای شرح هرچه عرفانی‌تر شعر حافظ سود می‌جوید. اساسی‌ترین متون مورد نظر و منقول‌عنه او یکی «مثنوی مولوی» و دیگری «گلشن راز» شیخ محمود شبستری است که بسیار از آنها نقل می‌کند. تأمل در منابع مورد استفاده مؤلف، وسعت دامنه تحقیق و استقصای او را نشان می‌دهد. گفتنی است که این شرح، 463 غزل را در بر دارد و یکایک ابیات هر غزل را به‌تفصیل توضیح می‌دهد و تفسیر می‌نماید.

منابع مقاله

مقدمه مصححان.