شرح عرفانی غزلهای حافظ

شرح عرفانی غزلهای حافظ عنوان اثری است 4 جلدی به زبان فارسی از ابوالحسن عبدالرحمان بن سلیمان ختمي لاهوري با موضوع ادبیات فارسی، عرفان و شخصیتها. نویسنده در این اثر به شرح، نقد و تفسیر دیوان لسان الغیب، خواجه حافظ شیرازی پرداخته است.

شرح عرفانی غزلهای حافظ
شرح عرفانی غزلهای حافظ
پدیدآورانختمي لاهوري، عبد الرحمان بن سليمان (شارح)

حافظ، شمس‌الدین محمد (سراينده)

خرمشاهی، بهاءالدین (مصحح و معلق)

منصوري، کوروش (مصحح و معلق)

مطيعي امين، حسين (مصحح و معلق)
ناشرنشر قطره
مکان نشرايران - تهران
سال نشر1381ش.
چاپچاپ چهارم
شابک964-5958-33-4
موضوعحافظ، شمس الدين محمد، - 792ق. ديوان - نقد و تفسير

شعر فارسی - قرن 8ق. - تاريخ و نقد

حافظ، شمس الدين محمد، - 792ق. - عرفان
زبانفارسی
تعداد جلد4
کد کنگره
‏‎‏/‎‏خ‎‏2‎‏ش‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏

شرح حاضر، شرحی است یکسره عرفانی و حکمی بر اشعار حافظ و کمتر به جنبه‌های زبانی – ادبی شعر حافظ می‌پردازد. زبان و بیان این شرح، دشوار و دیریاب نیست، هرچند که سرشار از اصطلاحات و تعبیرات عرفانی و حکمی است. عرفانی که در این شرح مطرح است، آمیزه‌ای از عرفان عاشقانه و بدون اصطلاح، و عرفان نظری و اصطلاحی است و مؤلف پس از استناد و استشهادهای بسیار به آیات قرآن کریم و احادیث نبوی، از امهات متون عرفانی از کشف المحجوب هجویری و تمهیدات عین‌القضات همدانی گرفته تا آثار ابن عربی، مخصوصا فتوحات و بیش از آن از فصوص الحکم و شروح فارسی و عربی آن، برای شرح هرچه عرفانی‌تر شعر حافظ سود می‌جوید. اساسی‌ترین متون مورد نظر و منقول عنه او یکی مثنوی مولوی و دیگری گلشن راز شیخ محمود شبستری است که بسیار از آنها نقل می‌کند. تأمل در منابع مورد استفاده مؤلف، وسعت دامنه تحقیق و استقصای او را نشان می‌دهد. گفتنی است که این شرح 463 غزل در بر دارد و یکایک ابیات هر غزل را به تفصیل توضیح می‌دهد و تفسیر می‌نماید.[۱]

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه مصححان کتاب، ص4

منبع مقاله

مقدمه مصححان کتاب.

وابسته‌ها