منوچهری، احمد بن قوص
ابوالنجم احمد بن قوص بن احمد منوچهری دامغانی از بزرگان شعرای خوش قریحه و شیرین سخن زبان فارسی است.
تخلص وی ظاهرا از نام فلک‌المعالی منوچهر بن قابوس (403 تا 423ق) گرفته شده است. و منوچهری تا سال فوت منوچهر بن قابوس (423ق) در دستگاه این امیر بوده و یا با وی ارتباط داشته است.
| نام | احمد بن قوص |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | دیوان منوچهری دامغانی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE11275AUTHORCODE |
در کنیه و نام و نام پدر شاعر همه تذکره نویسان تقریبا متفقندو