علمای خراسان و نهج‌البلاغه
علمای خراسان و نهج‌البلاغة، اثر عزيزالله عطاردى است كه به زبان فارسى در عصر حاضر نوشته شده است. كتاب حاضر را مى‌توان جزوه‌اى مختصر درباره علما و دانشمندانى كه در خراسان مى‌زيسته‌اند، از قرن پنجم هجرى تا عصر حاضر و به شرح يا ترجمه‌اى پيرامون نهج‌البلاغة پرداخته‌اند، نوشته شده است.
| علمای خراسان و نهج‌البلاغة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عطاردی قوچانی، عزیزالله (نویسنده) |
| ناشر | عطارد |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1373 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | خراسان - سرگذشت‌نامه علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغة - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38/08 /ع6ع8 |
ساختار
پس از مقدمه‌اى از طرف مؤلف محترم، به ترتيب سال هجرى به معرفى علمايى كه درباره نهج‌البلاغة اثرى داشته‌اند، پرداخته است.
گزارش محتوا
مؤلف محترم در مقدمه كتاب، پيرامون اعمالى و تحقيقاتى كه تا كنون پيرامون نهج‌البلاغة انجام شده، سخن مى‌گويد و پس از آن به معرفى كتاب و شخصيت‌هايى كه در استان خراسان مى‌زيسته‌اند و درباره نهج‌البلاغة، اثرى از خود به جاى باقى گذاشته‌اند، مى‌پردازد.
چنانچه مؤلف مى‌نگارد، يكى از مناطقى كه در آن جا نهج‌البلاغة مورد توجه و عنايت قرار گرفته، منطقه خراسان بوده است، در قرن 5 هجرى شهرهاى خراسان بزرگ از دامغان در غرب تا فرغانه در شرق مركز علم، ادب، فرهنگ و هنر بودند، مدارس و مراكز علمى تحقيقى در آن جا تاسيس شده و جويندگان دانش و فضيلت در آن مراكز به تحقيق و تتبع اشتغال داشتند.
كسانى كه با كتب رجال و علم و ادب و تذكره‌هاى عالمان و شاعران سر و كار دارند، و با كتاب‌هائى؛ مانند يتيمه الدهر، و دمية القصر و خريده آشنا مى‌باشند، توجه دارند كه در آن تاريخ خراسان مركز شاعران و نويسندگانى بود كه به عربى شعر مى‌گفتند و يا كتاب‌هاى ادبى مى‌نوشتند.
كتاب مقدس نهج‌البلاغة در نيشابور كه در آن زمان بزرگترين مركز علمى و ادبى در شرق ايران زمين بود، توسط اهل ادب مورد بحث و تفسير قرار گرفت، و بعد از آن در خوارزم، بيهق، نساء، سرخس، صغانيان و هرات مورد توجه واقع شد كه در اين كتاب به تعدادى از آن‌ها اشاره مى‌شود.
در كتاب به معرفى 24 نفر از اين دانشمندان از قرن 5 هجرى تا عصر حاضر اشاره كرده است. كه با يعقوب بن احمد نيشابورى شروع كرده و با دانشمند محترم شهيد مرتضى مطهرى ختم نموده است.
البته در اين جزوه به معرفى تمامى دانشمندانى كه در خراسان مى‌زيسته و درباره نهج‌البلاغة تألیفى داشته‌اند، نپرداخته است.
وضعيت كتاب
كتاب حاضر فاقد فهرست مى‌باشد و فقط در انتهاى آن منابع كتاب ذكر شده است.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب