قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر
سيد ابراهيم بن محمدباقر موسوى حائرى قزوينى، عالم امامى، فقيه اصولى و مدرس در سال 1214، در قزوين متولد شد و در سال 1262 يا 1264ق از دنيا رفت.
| نام | قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ح‍ائ‍ری قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر
م‍وس‍وی ال‍ق‍زوی‍ن‍ی، ابراهیم بن محمدباقر |
| نام پدر | محمدباقر |
| متولد | سال 1214 ق |
| محل تولد | قزوین |
| رحلت | 1262 ق |
| اساتید | سید علی طباطبایی (صاحب ریاض) |
| برخی آثار | نتائج الأفکار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE12599AUTHORCODE |
خاندان، تحصیلات
وى با پدرش، كه از علماى بنام آن دوره بود، به کرمانشاه رفت و در آنجا مقدمات علوم دينى را آموخت، سپس عازم كربلا شد و نزد سيد على صاحب «رياض» و ملا محمد شريف‌العلماى مازندرانى درس اصول را فراگرفت. پس از آن به نجف رفت و در محضر شيخ على كاشف‌الغطاء، شيخ موسى كاشف‌الغطاء و سيد محمد مجاهد تلمذ كرد و خود عهده‌دار امر تدريس شد. سپس به كربلا رفت و جلسه درس تشكيل داد. از مشهورترين شاگردان ايشان، شيخ زين‌العابدين بارفروش مازندرانى، آقا جمال محلاتى، سيد اسداللّه شفتى حجت‌الاسلام اصفهانى، شيخ مهدى كجورى، سيد حسين كوه‌كمرى، ميرزا محمد تنكابنى، حاج محمدكريم لاهيجى، شيخ عبدالحسين تهرانى، ملا على كنى و ميرزا محمدحسن اردبيلى بودند.
آثار
- ضوابط الأصول، در دو مجلد؛
- نتايج الأفكار في أصول الفقه؛
- رسالة في حجية الظن؛
- دلائل الأحكام في شرح شرائع الإسلام؛
- مناسك الحج؛
- رسالة في الغيبة؛
- رسالة في صلاة الجمعة؛
- رسالة في القواعد الفقهية؛
- رساله عمليه، در طهارت و نماز[۱]
وفات
او بر اثر وبا درگذشت. قبر وى در نزدیکى مشهد شريف حسينى است.
پانويس
- ↑ ر.ک: نصيرى، محمدرضا، ج4، ص8
منابع مقاله
نصيرى، محمدرضا، «اثرآفرينان»، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، 1384ش، تهران.