قرضاوی، یوسف
یوسف قرضاوى (متولد 1926م)، عالم بزرگ مصری با تابعیت قطری، از متفكران اسلامی میانه رو عرب، رئیس سابق اتحادیه بین‌المللی دانشمندان مسلمان، از تربیت‌شدگان مدرسهٔ حسن البنا و اخوان المسلمین
| نام | قرضاوی، یوسف |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | عبدالله |
| متولد | 9 سپتامبر 1926م |
| محل تولد | استان غربیه مصر |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | قرآن منشور زندگی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01955AUTHORCODE |
ولادت
یوسف عبدالله قرضاوی در تاریخ 9 سپتامبر 1926م در استان غربیه مصر متولد شد.
تحصیلات
وی حفظ قرآن را تا 10 سالگى تمام كرد. سپس وارد دانشگاه الازهر شد و در سال 1953م مدرک عالى دانشكده اصول دین و در 1954م مجوز تدریس در این دانشگاه را دریافت كرد. در سال 1960م مدرک كارشناسى ارشد مطالعات عالى علوم قرآن و سنت و در سال 1973م مدرک دكترى را با رتبه عالى از دانشكده اصول دین دریافت كرد.
وى پس از فراغت از تحصیل، به عنوان ناظر امور دینى اداره اوقاف و فرهنگ اسلامى الازهر مشغول به كار شد؛ آن‌گاه مدیریت دفتر امور دینى قطر را برعهده گرفت و به عنوان رئیس و مؤسس بخش مطالعات اسلامى در دانشكده تربیت و مدیر و مؤسس دانشكده شریعت و مطالعات اسلامى و نیز مدیر مركز تحقیقات سنت و سیره به فعالیت‌های خود كه تا امروز ادامه دارد، تداوم بخشید.
قرضاوى از عنفوان جوانى به عنوان خطیبى مسلمان و فعال در جنبش‌هاى اسلامى دعوت به آموزه‌هاى دینى را در صدر كارهاى خود قرار داد و در این راه به علت سخنرانى‌ها و نوشته‌ها و اشعار و مقاله‌هاى تاثیرگذارش، بارها چه در دوره حكومت پادشاهى و چه در دوره حكومت جمهورى مصر، به زندان افتاد.
این اندیشمند مسلمان در جریان فعالیت‌های اسلامى و اجتماعى خود، ارتباط نزدیکى با جنبش «اخوان المسلمین» پیدا كرد و در كتاب‌هاى خود همواره از «سید قطب»، «حسن البنا»، «ابوالاعلا مودودى»، «ابن عبدالوهاب» و «رشید رضا» تمجید مى‌كند. وى صاحب بیش از 80 اثر در زمینه‌هاى اسلامى است كه برخى از آن‌ها ده‌ها بار تجدید چاپ شده و بسیارى از آن‌ها نیز به زبان‌هاى مختلف ترجمه شده است. قرضاوى كه خود را یك سلفى متجدد معرفى مى‌كند، همچنین صدها اثر به صورت‌هاى مقاله، شعر، سخنرانى و تدریس از خود به‌جا گذاشته و تمام تلاش وى در این آثار، جمع بین محكمات شرعى با مقتضیات زمانه بوده است.
وى سفرهاى متعددى به كشورهاى مختلف جهان داشته و در صدها سمینار و همایش بین‌المللى شركت كرده است. این دانشمند مسلمان، رئیس و عضو مجامع و مؤسسات مختلفى چون اتحادیه علماى مسلمان، مجمع فقهى انجمن اسلامى العالم در مكه، مجمع سلطنتى تحقیقات اسلامى اردن، مركز مطالعات اسلامى آكسفورد، شوراى دبیران دانشگاه اسلامى جهانى اسلام آباد، سازمان دعوت اسلامى خارطوم و هیأت نظارت شرعى بر تعدادى از بانك‌هاى اسلامى است.
وى جوایز علمى متعددى دریافت كرده كه جایزه بانك توسعه اسلامى، جایزه ملك فیصل به علت مشاركت در مطالعات اسلامى، جایزه عطاى ویژه علمى از رئیس دانشگاه اسلامى جهانى مالزى و جایزه فقه از سوى سلطان برونئى، از جمله آن‌هاست. وى به رغم این‌كه در جهان عرب، از علماى سنى موافق ایران محسوب مى‌شود، اما انتقادات بعضاً تندى را هم درباره جمهورى اسلامى ایران مطرح كرده است.
آثار
قطوف دانیة من الكتاب و السنة، الحلال و الحرام فى الاسلام، العبادة فى الاسلام، الناس و الحق، مشكلة الفقر و كیف عالجها فى الاسلام، الایمان و الحیاة، دكتر یوسف قرضاوى جوان، فقه الزكات، شریعة الاسلام خلودها و صلاح‌ها للتطبیق فى كل زمان و مكان، الخصائص العامة للاسلام، الصبر فى القرآن، عالم و طاغیة، هدى الاسلام. غیر المسلمین فى المجتمع الاسلامى، الحلول المستوردة و كیف جنت على امتنا، و الحل الاسلامى فریضة و ضرورة.
همچنین استاد در تألیف چندین جلد كتاب درسى در رابطه با توحید، فقه، تفسیر، حدیث، جامعه‌شناسى اسلامى، فلسفه، اخلاق و غیره، طبق برنامه وزارت آموزش و پرورش قطر، همكارى مؤثرى داشته است.
همچنین براى سمینارها و كنفرانس‌هاى مختلف علمى و اسلامى نیز مقالات تحقیقى متعددى تهیه كرده است و به صورت‌هاى گوناگونى انتشار یافته‌اند و همچنین روزنامه‌ها و مجلات متعددى مستمراً نشر مقالات استاد را بر عهده داشته و دارند كه «الأزهر»، «نور الاسلام»، «منبر الاسلام»، الدعوة در مصر و «حضارة الاسلام» در دمشق و «الشهاب و المسلم المعاصر» در لبنان و «البعث الاسلامى» در هند و «المجتمع» و «الوعى الاسلامى» در كویت و «الدوحة» در قطر، از آن جمله‌اند.
وابسته‌ها
العقل و العلم في القرآن الکريم
الحلول المستوردة و کيف جنت علي أمتنا
الصحوة الإسلامية و هموم الوطن العربي و الإسلامي
ورشکستگي ليبراليسم سوسياليسم و جناياتشان بر امت اسلام
نقش ارزشها و اخلاق در ارتباط با: اقتصاد اسلامی: در عرصه‌هاي: توليد، تجارت، توزيع، مبادله و مصرف
لقاءات.. و محاورات حول قضایا الإسلام و العصر