الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
نهج‌الإعلان بما يثبت به دخول شهر رمضان، از آثار فقهى آیت‌الله مولى على غروى عليارى است كه در پاسخ به سؤال يكى از دوستان يا شاگردانش به نام ميرزا حسن كه از بحث رؤيت هلال شهيدين در لمعة و روضة پرسيده بود، به زبان عربى و در سال 1301ق تأليف گرديده است.
راه‌هاى علم پيدا كردن به ماه رمضان: مؤلف، در اين‌جا با توجه به متن شهيد اول در لمعة و شرح شهيد ثانى در روضة، علم به دخول ماه رمضان را از چهار راه ممكن مى‌داند كه قبل از ورود به آن بحث معنى علم، شهر و رمضان را توضيح داده است؛ براى مثال در اشتقاق كلمه رمضان چندين قول را آورده و مورد بررسى قرارشان داده است.
ايشان اضافه شدن كلمه شهر به نام ماه‌ها را نيز داراى اثر و حكمتى مى‌داند كه بدان نيز پرداخته است.
امّا امورى كه ماه رمضان بدان‌ها ثابت مى‌شود:
اولين اين راه‌ها، عبارت است از رؤيت هلال كه به همين مناسبت، بحثى مبسوط راجع به رؤيت و مفهوم و محدوده‌ى آن مطرح گرديده است.
خود كلمه‌ى هلال نيز حلاجى گرديده و از اختلافى كه ميان لغوى‌ها درباره‌ى لفظ هلال وجود دارد پرده برداشته شده است.
دومين راه اثبات ماه رمضان شهادت شهود است بر رؤيت آن.
راه سوم عبارت است از شايع شدن آن در ميان مردم؛ يعنى اينكه بسيارى، هلال را به چشم خود ديده باشند و در بين مردم شايع شود. اين طريقه، مستند به رواياتى است كه مؤلف، آنها را در اين قسمت آورده است.
گذشت سى روز از اول ماه شعبان هم راه چهارم است. اين طريق، اجماعى ميان مسلمين بلكه از ضروريات دين مى‌باشد كه بعد از سپرى شدن سى روز از شعبان روزه واجب مى‌گردد.