سیلوا ای فیگروآ، گارسیاد
گارسیا د سیلوا فیگوئروآ (1570م-۱۶۲۴م)، سفیر پادشاه اسپانیا در دربار شاه عباس صفوی و یک جهان‌گرد پراهمیت است.
| نام | سیلوا ای فیگروآ، گارسیاد |
|---|---|
| نامه‌ای دیگر | دن گ‍ارس‍ي‍ا د س‍ي‍ل‍وا ف‍ي‍گ‍وئ‍روا
ف‍ي‍گ‍وئ‍روا، گ‍ارچ‍ي‍ا د س‍ي‍ل‍وا ف‍ي‍گ‍وئ‍روا، گ‍ارس‍ي‍ا د س‍ي‍ل‍وا García de Silva Figueroa |
| نام پدر | |
| متولد | 29 دسامبر 1570م |
| محل تولد | زافرا در ایالت باداخوس اسپانیا |
| رحلت | ۲۲ ژوئیه ۱۶۲۴م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07332AUTHORCODE |
از سفرنامه د سیلوا به‌عنوان مرجع معتبری در مورد ایران عصر صفوی استفاده می‌شود. وی اولین اروپایی است که در بازدید از تخت جمشید به واقعیت تاریخی آن به‌عنوان مقر پادشاهان هخامنشی اشاره می‌کند.
ولادت
دن گارسیا د سیلوا فیگوئروآ، نجیب‌زاده‌ای از دودمان فریا است که در 29 دسامبر 1570م، در شهر زافرا در ایالت باداخوس اسپانیا به دنیا آمد.
مشاغل و اقدامات
این مرد در جوانی ندیم فیلیپ دوم (1596-1556م)، پادشاه اسپانیا بود. سپس به سپاهیگری پرداخت و در جنگ اسپانیا و هلند فرماندهی ستونی نظامی را برعهده داشت. فیگوئروآ در سال 1614م (1013ق)، به‌عنوان سفیر فیلیپ سوم، به دربار شاه عباس بزرگ اعزام شد. د سیلوا در طول مأموریت خود، اقدامات سیاسی مهمی انجام داد؛ از جمله آنها پیمان اتحاد سه قدرت ایران، پرتغال و اسپانیا در مقابل دشمن دیرینه، یعنی امپراتوری عثمانی بود. سفر وی به هند و ایران ده سال به طول انجامید که دقیقاً دو سال و هفت روز آن را در ایران گذرانیده، از شهرهای لار، شیراز، اصفهان، کاشان، قم، قزوین و ده‌ها شهرک و دهکده دیگر در این مسیر دیدار کرده است. او پس از سفر به تخت جمشید، در نامه‌ای به آلفونسو دل لاکوئه وا، از شکوه آن تعریف بسیار کرد. این نامه در بین افراد صاحب‌علم آن زمان اروپا تأثیر بسیار گذاشت و به‌سرعت به زبان‌های لاتین و انگلیسی ترجمه شد. در سال ۱۶۶۷م، این نوشته‌ها توسط آبراهام د ویکفورد (Abraham de Wicquefort) به زبان فرانسه ترجمه شد. دست‌خط اصلی امروز در کتابخانه ملی در مادرید نگهداری می‌شود و نخستین بار به‌صورت کامل در ۱۹۰۳م، انتشار یافت. در اصفهان وی با جهان‌گرد ایتالیایی، پیترو دلاواله، ملاقات داشت. خاطرات د سیلوا شامل جزئیات بسیاری در مورد جغرافیا، تاریخ و فرهنگ ایران است و از آن به‌عنوان مرجع معتبری در مورد ایران عصر صفوی استفاده می‌شود.
وی سیاست‌مداری پخته و مردی عالم و دقیق‌النظر است که در سفرنامه خویش، وضع جغرافیایی - سیاسی و اجتماعی بخشی بزرگ از ایران دوران شاه عباس اول را مورد مطالعه قرار داده و درباره خلقیات آن پادشاه و سیاست و کشورداری‌اش و کیفیت زندگانی طبقات مختلف مردم و آداب و رسوم ایرانیان آن روزگار به‌اشباع سخن گفته است. شرحی کشاف که نویسنده این سفرنامه از وضع سیاسی - اجتماعی، راه‌ها، بناها، باغ‌ها، بازارها، مساجد، کاروان‌سراها و آب‌انبارهای نواحی جنوبی و مرکزی ایران و دیگر عجایب و غرایب زمینی و دریایی سفر ده‌ساله خویش آورده، از هر حیث شایان مطالعه و امعان نظر است[۱].
وفات
او در ۲۲ ژوئیه ۱۶۲۴م در اقیانوس اطلس درگذشت.
آثار
سفرنامه فیگوئروآ.
پانویس
- ↑ ر.ک: سمیعی، غلام‌رضا، صفحات دوم و سوم؛ ویکی‌نور و ویکی‌پدیا
منابع مقاله
- ویکی‌پدیا، به تاریخ 15/9/1399، به آدرس اینترنتی:
- ویکی‌نور، به آدرس اینترنتی:
- سمیعی، غلام‌رضا، یادداشت مترجم بر کتاب «سفرنامه دن گارسیا د سیلوا فیگوئروآ سفیر اسپانیا در دربار شاه عباس اول»، ترجمه: غلام‌رضا سمیعی، تهران، نشر نو، چاپ اول، 1363.