صدیقین اصفهانی، محمدتقی
محمدتقى صدیقین اصفهانى (1303-1383ش)، فقیه، مجتهد، نویسنده، استاد و مدیر حوزه کمالیه خرم‌آباد، از شاگردان آیت‌الله بروجردى، امام خمینى(ره)، علامه طباطبائى
| نام | صدیقین اصفهانی، محمدتقی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | صدیقین، محمدتقی |
| نام پدر | محمدعلی صدیقین |
| متولد | ۱۳۴۲ق |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | ۱۴۲۶ق |
| اساتید | آیت‌الله مرعشى نجفى |
| برخی آثار | غنا موضوعاً و حکماً |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00289AUTHORCODE |
ولادت
در سال 1342ق برابر با 1303ش در اصفهان زاده شد. پدرش شیخ محمدعلی صدیقین از علما و فضلای بزرگوار و از شاگردان مبرز آیت‌الله بروجردی دارای مقام علمی و کمال و واجد مراتب اجتهاد و فقاهت و مورد وثوق مراجع حاضر و گذشته است.
تحصیلات
شیخ محمدتقی تحصیلات خود را از مکتبخانه آغاز نمود، سپس به ادامه تحصیل در مدارس آن زمان پرداخت. وی پس از پایان تحصیلات ابتدایی چند صباحی را در بازار مشغول به کار شد.
در سال 1360ق وارد حوزه علمیه شد و مقدمات علوم را در زادگاهش فرا گرفت و سال بعد به قم آمد، اما به دلیل بیمارى، به زادگاهش بازگشت و سطوح را نزد حضرات آیات: خادمى اصفهانى، شیخ محمدحسن عالم نجف‌آبادى، هرندى و بزرانى فرا گرفت. در سال 1365ق براى بار دوم به قم آمد و بخشى از کتاب کفایه را در محضر آیت‌الله مرعشى نجفى و بخش دیگر را نزد آیت‌الله زین‌العابدین کاشانى آموخت. سپس به درس آیت‌الله بروجردى حاضر شد و همزمان در دروس حضرات آیات: محمدتقى خوانسارى، محقق داماد، اراکى، امام خمینى(ره)، گلپایگانى و شریعتمدارى حاضر شد و شرح منظومه را از علامه طباطبائى آموخت.
وى در ایام تعطیلات حوزه علمیه قم به اصفهان مى‌رفت و در ابحاث حضرات آیات: شیخ مهدى نجفى، رحیم ارباب و سید عبدالله ثقةالاسلام حاضر مى‌شد. در سال 1382 پس از وفات آیت‌الله کمالوند خرم‌آبادى، به درخواست امام خمینى(ره)، براى اداره حوزه کمالیه، به خرم آباد رفت و به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و پس از چهار سال به قم بازگشت و به تألیف و تدریس اشتغال ورزید.
وفات
ایشان در چهارشنبه بیستم محرم الحرام 1426ق برابر با 12 اسفندماه 1383ش در 83 سالگى از دنیا رفتند و پس از تشییع و نماز آیت‌الله صافى گلپایگانى، در قبرستان شیخان قم مدفون شد.
آثار
معیار الفقاهة، کتاب صلاة و حج، حسین(ع) و پذیرش دعوت، نقد شهید جاوید، الاجماع و الاخبار، تفسیر آیه جلباب، در حد شرعى حجاب زنان و وجوب ستر وجه و کفین، غناء موضوعا و حکما، شطرنج و منع بازى با آن و دین و زن.