پارسانیا، حمید
حمید پارسانیا (متولد ۱۳۳۷ش، در مشهد)، روحانی شیعه، استاد دانشگاه، پژوهشگر و نویسنده ایرانی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، تنظیم و تحقیق آثار آیت‌الله جوادی آملی از جمله فعالیت‌های اوست.
| نام | حمید پارسانیا |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | ۱۳۳۷ش |
| محل تولد | مشهد |
| رحلت | |
| اساتید | میرزا هاشم آملی |
| برخی آثار | مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی
رحیق مختوم شرح حکمت متعالیه: شرح حکمت متعالیه عين نضاخ (تحرير تمهيد القواعد) شریعت در آینه معرفت نماد و اسطوره در عرصه توحید و شرک |
| کد مؤلف | AUTHORCODE13258AUTHORCODE |
ولادت
حمید پارسانیا در سال ۱۳۳۷ش، در شهر مقدس مشهد متولد گردید.
تحصیلات
او تحصیلات خود را تا پایان مقطع دیپلم در مشهد گذراند و تحصیلات تکمیلی خود را در رشته جامعه‌شناسی در دانشگاه تهران ادامه داد. هم‌زمان با تحصیلات دانشگاهی، به تحصیل علوم حوزوی قم نیز مشغول گردید.
او تحصیلات حوزوی خود را تا مدارج عالی طی کرد. فقه و اصول را از محضر حضرات آیات عظام: میرزا هاشم آملی، فاضل لنکرانی، وحید خراسانی و جوادی آملی بهره برد. عرفان و فلسفه را نیز از محضر حضرات آیات: جوادی آملی و حسن‌زاده آملی آموخت. پارسانیا، ضمن اینکه یکی از برجستگان مکتب فکری حضرت آیت‌الله جوادی آملی در حکمت، عرفان نظری و فقه است، یکی از نخستین دانشجویان رشته جامعه‌شناسی پس از انقلاب در دانشگاه تهران نیز می‌باشد[۱].
فعالیت‌های علمی
بسیاری از آثار عمده آیت‌الله جوادی، از جمله «رحیق مختوم» (شرح حکمت متعالیه در ۱۰ جلد)؛ «عین نضاخ» (در ۳ جلد)، «شریعت در آینه معرفت»، «شناخت‌شناسی در قرآن» و... توسط وی تنظیم و تدوین یافته است. از سویی دیگر، رساله «نماد و اسطوره» که در آغاز به‌عنوان کار عملی درس جامعه‌شناسی ارتباطات نگارش یافته بود، بعدها با مقدمه‌ای به قلم آیت‌الله جوادی طبع و منتشر گردیده است. پارسانیا در چالش با رویکردهای معرفتی مدرن، دغدغه بازسازی و احیای میراث معرفتی دنیای اسلام را همواره در کار خود تعقیب می‌کند. بازخوانی علم مدرن از طریق بازسازی علم دینی، روح حاکم بر بسیاری از اندیشه‌های انتقادی اوست. او می‌کوشد حکمت صدرایی را در سطوح گوناگون فعال کند. او در زمینه علم دینی، علوم انسانی اسلامی و فرهنگ نظریه‌پردازی کرده است[۲].
مسئولیت‌ها
از مهم‌ترین مسئولیت‌های او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ریاست دانشگاه باقرالعلوم (۱۳۸۱ تا ۱۳۸۶)؛
- رئیس شورای حوزوی شورای عالی انقلاب فرهنگی؛
- رئیس پژوهشگاه علوم وحیانی معارج؛
- عضو هیئت مؤسس انجمن فلسفه میان‌فرهنگی ایران[۳].
آثار
- سنت، ایدئولوژی، علم: مجموعه مقالات؛
- تحقیق «تبیین براهین اثبات خدا تعالی شأنه»، تألیف عبدالله جوادی آملی؛
- علم و فلسفه؛
- مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی، محمدحسین فاضل تونی؛
- حقیقت و دموکراسی؛
- سکولاریسم، مبانی معرفتی و سیمای اجتماعی سکولاریسم و معنویت؛
- جامعه‌شناسی معرفت و علم؛
- پلورالیسم: زمینه‌های عقیدتی و اجتماعی؛
- هفت موج اصلاحات: نسبت تئوری و عمل؛
- عرفان و سیاست؛
- هستی و هبوط؛
و...[۴].