مرزبان بن رستم
مرزبان بن رستم بن شروین طبری، شاهزاده باوندی و نویسنده کتاب «مرزبان‌نامه» است که در قرن چهارم هجری زندگی می‌کرده است.
| نام | مرزبان بن رستم بن شروین طبری |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | رستم |
| متولد | اواخر قرن چهارم |
| محل تولد | پریم از توابع دودانگه ساری |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | مرزبان‌نامه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE12623AUTHORCODE |
دوران زندگی، زادگاه و خاندان
اسپهبد مرزبان بن رستم بن شهریار بن شروین بن رستم بن سرخاب بن قارن، از شاهزاده‌های آل باوند در اواخر قرن چهارم هجری است[۱].
او اهل منطقه پریم یا فریم از توابع دودانگه شهرستان ساری بوده است.
او از ملوک تبرستان و از شاهزادگان باوندیان بود. ابوریحان بیرونی کتاب «مقاليد علم الهيئة» خود را تقدیم این اسپهبد باوندی کرده است[۲].
آثار
عمده شهرت او به‌خاطر نوشتن کتاب «مرزبان‌نامه» است که به تقلید از کتاب «کلیله و دمنه» نوشته شده است. اصل طبری این کتاب از دست رفته و تنها ترجمه‌های فارسی آن موجود است. علاوه بر «مرزبان‌نامه»، دیوان شعری از او به‌جا مانده است که «نیکی‌نامه» نام دارد[۳].
«مرزبان‌نامه» در اصل توسط او به زبان طبری نوشته شده است. مرزبان‌نامه‌ای که امروز در دسترس ماست، بازنگاشته‌ای از همان کتاب اصلی است که به‌وسیله «سعدالدین وراوینی» در فاصله سال‌های 617 تا 622ق، فراهم شده است[۴].