ازدی، عبدالله بن محمد
ابومحمد عبدالله بن محمد ازدى (وفات: 466- بلنسیه اندلس)، از لغویون قرن پنجم است. تاريخ و مكان ولادت وى مشخص نيست؛ ولى بنا به قول محقق کتاب الماء؛ هادى حسن حمودى، تولد او در صحار در سرزمین عمان بوده است و به نقل عيون الانباء وفات او در جمادى الاخر سال 466ق در شهر بلنسيه در اندلس اتفاق افتاده است.
| نام | ازدی، عبدالله بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد |
| متولد | |
| محل تولد | صحار در سرزمین عمان |
| رحلت | 466 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | کتاب الماء (لغت نامه جامع پزشکی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00378AUTHORCODE |
از آنچه كه با مطالعه الفاظ معنا شده در این کتاب ارزشمند برمى‌آيد، به نظر مى‌رسد مؤلف به بصره و بغداد مسافرت كرده است و سپس به ایران آمده و درك محضر ابوريحان بيرونى و ابن سينا را نموده است. وى در کتاب خود علاوه بر اشاره‌اى كه در مقدمه كرده است، مكرراً از ابن سينا با تعبيراتى چون شيخنا العلامه نام برده و نه تنها در نقل مطالب از آثار شناخته شده ابن سينا استفاده كرده است به آموخته‌هاى شفاهى خود نيز از محضر استاد اشارات متعدد دارد. همین موضوع مقارنه و قرب زمانى مؤلف با حيات علمى ابن سينا به ارزش این اثر صدچندان مى‌افزايد و به درك صحيح‌تر مصطلاحات طب سنتى كمك مى‌كند.
ظاهراً مؤلف پس از سفر به ایران و كسب اندوخته علمى به بيت المقدس و از آنجا برای توقف كوتاهى به مصر رفته و پس از آن به یکى از قطب‌هاى علمى آن عصر؛ يعنى سرزمین اسلامى اندلس (اسپانيا) سفر كرده است و وفات وى در همان سرزمین واقع شده است.
آثار
کتاب الماء