حائری، سید علی‌اکبر
سيد على‌اكبر حائرى (متولد 1374ق- نجف)، فقیه، اصولی، استاد درس خارج حوزه علمیه نجف اشرف
ولادت
در سال 1374ق، برابر با 1954م در شهر نجف متولد شد.
تحصیلات
ايشان خواندن و نوشتن را از سن 5 سالگى نزد مادر گرامى‌اش (دختر آيت‌الله شيخ محمدرضا فاضل) شروع كرد. هشت ساله بود كه موفق به ختم قرآن شد.
ايشان مقدمات علوم دينى مانند علم صرف و نحو را نزد پدر و دو برادرش (آيت‌الله سيد كاظم حائرى و سيد محمدعلى حائرى) و همچنين از محضر سيد نور‌الدين اشكورى و سيد عبدالهادى شاهرودى فراگرفت.
دروس عالى حوزه را نزد برادرانش و سيد حسين بحر العلوم آموخت. ايشان بعد از پايان دروس عالى حوزه در سن حدود بيست سالگى وارد درس خارج فقه و اصول شد كه اين دروس را نزد اساتيد بزرگوارى همچون آيت‌الله خوئى و شهيد محمدباقر صدر آموخت.
ايشان در سال 1399ق در زمان حكومت احمد حسن البكر به ايران مهاجرت نمود. بعد از اينكه وارد ايران شد از محضر حضرات آيات سيد كاظم حسينى حائرى به مدت پنج سال علم اصول آموخت. در مدت كوتاهى نيز نزد آيت‌الله وحيد خراسانى نيز اصول آموخت.
آيت‌الله حائرى در مدت حضور خود در ايران (حدود 23 سال) علاوه بر آموختن دروس حوزوى به تدريس نيز مشغول بود تا اينكه در سال 1423ق شروع به تدريس درس خارج اصول نمود.
آيت‌الله حائرى بعد از سقوط دولت بعث عراق در شعبان سال 1424ق، به ميهن خود بازگشت و در آنجا نيز تدريس دروس خارج فقه و اصول و همچنين رجال را ادامه داد.
آثار
1. شرح دروس فى علم الاصول (الحلقة الثالثة)؛
2. تحقيق الحلقة الاولى؛
3. تحقيق الحلقة الثانية؛
4. اشتراك الاحكام بين العالم و الجاهل؛
5. تلخيص كتاب (ولاية الأمر فى عصر الغيبة)، تأليف برادرش آيت‌الله السيّد كاظم الحائرى(ره)؛
6. تقريرات دروس شهيد صدر، در موضوعات نواهى، عموم، مطلق و مقيد، مفاهيم و علم اجمالى؛
7. چندين مقاله به نام‌هاى: «منطقة الفراغ فى التشريع الإسلامى»، «نظريّة حقّ الطّاعة»، «حديث السّاعة فى نظريّة حقّ الطّاعة»، «الإبداع فى تفسير حقيقة الأحكام الظاهريّة»، «الحكم الأوّلى و الثانوى»، «اشتراك الأحكام بين العالم و الجاهل».
وابسته‌ها
دروس في علم الأصول؛ الحلقة الثالثة (ط. مجمع الفکر)
تحقیق الحلقة الأولی (حائری، علی اکبر)