جوینی، عزیزالله
عزیزالله جوینی (1304-1391ش)، مصحح نسخ خطی، محقق، شاهنامه‌پژوه، دکترای زبان و ادبیات فارسی، استاد دانشگاه بوده و آثار زیادی در زمینه تصحیح و تحقیق از خود به یادگار گذاشته که تصحیح شاهنامه، از جمله آنها است.
ولادت
عزیزالله جوینی، مصحح، محقق و شاهنامه‌پژوه و استاد دانشگاه در سال 1304 در روستای کلاته علی در نزدیکی شهر اسفراین به دنیا آمد.
تحصیلات
وی تحصیلاتش را تا دوره دکترا ادامه داد و در حوزه ادبیات فارسی و عربی، تلاش‌های بسیاری انجام داد. وی همچنین استاد بازنشسته دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بود[۱].
وی بیش از 80 مقاله در حوزه‌های مختلف ادبیات نقد و منتشر کرده است. او همچنین ترجمه‌های بسیاری از عربی و انگلیسی به زبان فارسی دارد. وی تصحیح جلد هفتم شاهنامه فردوسی را از روی نسخه موزه فلورانس به سرانجام رساند و در جلد هفتم که شامل داستان بیژن و منیژه است کوشیده بود تا همان شیوه مجلدهای قبلی را دنبال کند و ازاین‌رو به شرح واژگان دشوار و برگردان همه ابیات در شاهنامه پرداخت[۲].
وفات
وی در بهمن سال 1391 به دلیل وخامت حال جسمانی به دلیل خونریزی داخلی در بیمارستان بستری شد و در حدود ساعت 2 بامداد چهارشنبه، 25 بهمن سال 1391 در سن 87 سالگی درگذشت[۳] و در قطعه نام آوران بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
آثار
برخی از آثار وی عبارتند از:
- تصحیح و شرح فرهنگ مجموعه الفرس؛
- تصحیح مفردات قرآن؛
- تصحیح تفسیر نسفی؛
- تصحیح فرهنگ مصادره اللغة؛
- تصحیح نهج‌البلاغه.