الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
تاريخ اورشليم (بيت‌المقدس)، تألیف دكتر سيد جعفر حميدى، تحقيقى است تاريخى درباره بيت‌المقدس يا فلسطين و اقوامى كه به مرور ايام در آنجا ساكن بوده و يا به آنجا آمده‌اند؛ اين كتاب به زبان فارسی و در سال 1362ق در يك جلد نوشته شده است.
در اين كتاب تا آن جا كه مجال و فرصت بر مؤلف ايجاب نموده، از آنچه در طول تاريخ طولانى براین شهر مقدس و در عين حال نگون‌بخت گذشته، ياد شده است. سرزمين قدس واقع در فلسطين، در طول تقريبى پنج هزار سال، مكررا مورد هجوم تاخت و تاز ويرانى، آبادانى، دگرگونى، تغيير حكومت و مذهب و نام قرار گرفته است.
در بخش نخست، مؤلف به ريشه‌هاى تاريخى واژه‌ى اورشليم و اقوام ساكن آن پرداخته است و بيان مى‌دارد كه اين واژه، تركيبى از دو كلمه «اور» و «شليم» مى‌باشد كه اور در عبرى به معنى آتش، روشنايى، مقدس، و شليم، به مفهوم شهر، صلح، سلامتى و آرامش ذكر شده است؛ كه روى هم به معنى شهر مقدس، شهر روشنايى، شهر صلح و آرامش و همچنين ميراث مقدس مى‌باشد.
در بخش دوم به ريشه‌هاى باستانى اورشليم اشاره مى‌كند و مى‌گويد كه شهر قديم آن در خلال تاريخ و در مسير ويرانى‌هاى متعدد به عمق 40 تا 70 پا، زير انبوهى خاک مدفون شده و امروز فقط قسمت كوچكى از شهر قديمى بر جاى مانده است. معبد يا هيكل كه بر روى صخره مقدس بنا شده در بلندترين نقطه شهر قرار گرفته بود، اما امروزه سطح معبدو حرم شريف با سطح شهر يكسان است.
در بخش سوم، از گذشته بيت‌المقدس قبل از ميلاد مسيح سخن مى‌گويد و بيان مى‌دارد كه از اولين اسارت يهود و تسخير اورشليم به دست تيگلت پلسر، و حمله‌ى دوم، توسط شلمنصر و ويرانى سوم كه به دست بختنصر در سه نوبت روى داده، جمعا مدت يك صد و شصت سال و ويرانى و سكوت اورشليم كه به دست بختنصر در سال 584ق انجام گرفت به تنهایى، مدت هفتاد سال به طول انجاميده است. همچنين در اين بخش از ذوالقرنين و تورات، ذوالقرنين و قرآن مجيد، يأجوج و مأجوج، تجديد بناى بيت‌المقدس، اسكندر مقدونى و بيت‌المقدسى كه پس از وى بوده سخن به ميان مى‌آورد.