ژنده‌پیل، احمد
شيخ‌الاسلام ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى جامى معروف به احمد ژنده‌پيل يا احمد جام، از بزرگان مشايخ عرفان ايرانى در نيمه دوم قرن پنجم و نيمه اول قرن ششم هجرى است. وى در سال 441ق در قريه نامق يا نامه، از توابع جام، از اعمال ترشيز، ولادت يافت. پدرانش برزگر بودند و او در جوانى، در نوشخوارى و ميگسارى افراط مى‌كرد. سرانجام در بيست و دو سالگى توبه كرد و وارد حلقه تصوف شد. دوازده سال در كوه نام قوششسال در كوه بيزد در خاک جام، به خلوت نشست و سپس بناى ارشاد را گذاشت. نخست در سرخسواستاد و زورآباد بود و در ضمن سفرهايى به هرات، نيشابور، بوزجان، مرو، باخرز و بسطام كرد و به حج رفت. سرانجام به روستاى معدآباد در سرزمين جام رفت و در همانجا به سال 536 هجرى در 95 سالگى زندگى را بدرود گفت و در بيرون دروازه معدآباد، به خاک سپرده شد. مزار وى هم اكنون در همان ناحيه كه امروز تربت خوانده مى‌شود برپاست، و زيارتگاه است و به همين جهت آن محل را تربت جام مى‌خوانند. ساختمان آرامگاه وى راملك غياث‌الدين محمد كرت در سال 719 ساخته است.
| نام | ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | احمد جام
پ‍ی‍ر جام ج‍ام‍ی، احمد بن اب‍و ال‍ح‍س‍ن ژن‍ده پ‍ی‍ل، ابونصر احمد بن ابوالحسن ژن‍ده ف‍ی‍ل ش‍ی‍خ‌الاس‍لام شیخ جام ن‍ام‍ق‍ی، احمد بن اب‍و ال‍ح‍س‍ن |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 536 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04882AUTHORCODE |
آثار او كه به زبان فارسى هستند، عبارتند از
1- رساله سمرقنديه
2- انس التائبين
3- مفتاح‌النجات
4- روضة المذنبين و جنة المشتاقين
5- كنوز الحكمة
6- سراج السائرين
7- بحار الحقيقة
8- ديوان شعر احمد جام.