الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
تاریخ مذهبی قم، بخش اول از تاریخ جامع قم از آثار مورخ معاصر على اصغر فقيهى (قم 1292- 1382ش. همانجا) است كه در آن، تاريخ شهر قم را از نظر فرهنگى و مذهبى و آداب و رسوم، از زمان فتح آن به دست مسلمانان تا عصر حاضر تحقيق و بررسى كرده است. اين اثر، بخش اول از تاريخ جامع قم است و توضيحى در مورد بخشهاى ديگر بيان نشده است.
- نویسنده در مقدمه چاپ دوم يادآور شده است كه: چاپ اوّل تاريخ مذهبى قم (مجلّد اول از مجلّدات پنجگانه تاريخ جامع قم) در سال 1350ش انتشار يافت، در اين فاصله، با همه ابراز علاقه‌اى كه نسبت به تجديد چاپ آن مى‌شد، براى انجام اين منظور فرصتى پيش نمى‌آمد تا سال گذشته (1376ش) توفيق رفيق گرديد و مجالى به‌دست آمد و به مقدّمات كار پرداخته شد...
- بنا بر تحقيق نویسنده: علويان غير از قم و مازندران و ديلم به نواحى ديگر نيز مى‌رفتند... ولى به عللى كه در ذيل به آنها اشاره مى‌شود توجه آنان به قم -گذشته از ديلم و مازندران- بيشتر از نقاط ديگر بود. 1- قم براى آل على محلّ امنى بود و هيچ خطرى در اينجا آنان را تهديد نمى‌كرد، در صورتى‌كه در نواحى ديگر، گاهى خطراتى براى ايشان پيش مى‌آمد و اتفاق مى‌افتاد كه خونشان ريخته مى‌شد كه مى‌توان مواردى از آن را در کتاب‌ها خواند يا از زبان مردم شنيد كه سينه‌به‌سينه نقل شده است، امّا در قم و از طرف مردم قم چنين پيش‌آمدهايى براى علويان پيش نيامده است. 2- قم در زبان ائمّه اطهار(ع) همانطور كه خواهيم گفت آشيانه آل محمّد و پناهگاه ايشان خوانده شده است...
- نویسنده يادآور شده است كه: در ميان امامزادگان، حضرت فاطمه معصومه(س) ممتاز است.... در «تاريخ قم» نيز احاديث متعدّد درباره آن‌حضرت و زيارت او آمده است، تا جائى كه نویسنده اطلاع دارد، درباره هيچيك از امامزادگان، اين تعداد روايت و با اين مضامين نقل نشده است. ديگر آنكه در مورد حضرت معصومه(ع) كه دختر بلافصل حضرت موسى بن جعفر(ع) و خواهر حضرت رضا(ع) و عمه امام جواد(ع) و نيز در محلّ دفن وى كه همين محلّ فعلى است، از ابتدا تا به امروز، هيچكس كمترين ترديدى، نكرده و هيچگونه اختلافى در آن نبوده است.