بغوی، حسین بن مسعود

ابومحمد، حسین بن مسعود فرّاء بغوى شافعى، محدث، مفسر، فقيه و مقرء، مشهور به «محيى السنة» و «ركن‌الدين» از علماى قرن پنجم هجرى خراسان بزرگ، در قريه بغ يا بغثور، سرزمينى بين هرات و مرورود از بلاد خراسان بزرگ به سال 433 ه‍ بدنيا آمد.در همانجا نشو و نما نموده به تحصيل اشتغال يافت، در فراگيرى علوم شرعى، بويژه فقه بنابر مذهب شافعى تلاش نمود و بر اين مذهب تمايل داشت(تا هنگاميكه صاحب تحقيق و ترجيح گرديد و به اقوال و ادلۀ ديگر مذاهب اهل سنت آگاه شد و به عنوان متمسك به قرآن و سنت معروف گرديد.)سپس براى تحصيل بيشتر به مرورود هجرت نمود و در آنجا نزد قاضى حسین بن محمد مرورودى، فقيه شافعى، به فراگيرى فقه مشغول شد و مدت زمانى ملازم وى گشت.سپس به طوس، سرخس و ديگر مناطق خراسان سفر نموده، از علماى زياد آن ديار، قرائت، لغت، تفسير، حديث و علوم ديگر فرا گرفت.تا آنكه به «محيى السنة»،«ركن‌الدين» و «شيخ‌الاسلام» مشهور گشت.

بغوی، حسین بن مسعود

نام	بغوی، حسین بن مسعود
نام‎های دیگر	بغوی، ابومحمد حسین بن مسعود محیی السنه، حسین بن مسعود رکن‌الدین، حسین بن مسعود فراء بغوی، حسین
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت	510 ق
اساتید
برخی آثار	مشکاة المصابيح مصابیح السنة
کد مؤلف	AUTHORCODE02698AUTHORCODE

دربارۀ ویژگی‌هاى اخلاقى او نوشته‌اند عالمى عامل و پرهيزكار و پارسا و قانع بود.و بى وضو در كلاس حاضر نمى‌شد و نان خالى مى‌خورد.وى از پيشوايان مذهب شافعى و در حديث و تفسير صاحب نظر و دانشمند بود.ذهبى در «تذكرة الحفاظ»، سبکىدر «طبقات شافعيه»، سيوطى در «طبقات المفسرين»، ابن كثير در «البداية و النهاية» ابن عماد حنبلى در «شذرات الذهب»، ابن خلكان در «الوفيات» و ديگران او را بسيار ستوده‌اند.

وى بيش از هشتاد سال عمر كرد و به سال 516 ه‍ در «مرو رود» وفات يافت و نزد استادش قاضى حسین در قبرستان طالقانى به خاک سپرده شد.

اساتيد و شاگردان

وى در قريه بغ و شهرهاى ديگر، اساتيد فراوانى را داشته است از جملۀ آنان:

1-ابوحسين بن محمد مرو رودى در فقه

2-ابوعمر عبدالواحد بن احمد مليحى در تفسير

3-ابوبكر يعقوب بن احمد صيرفى نيشابورى

4-ابوعلى حسان بن سعيد مينعى

5-ابوالحسن على بن يوسف جوينى.

از جملۀ شاگردان وى مى‌توان افراد ذيل را نام برد:

1-محمد بن اسعد طوسى

2-محمد بن محمد طايى

3-فضل‌الله بن محمد نوقانى