شیرازی، سید عبدالله
آیت‌الله سيد عبدالله شيرازى، در 13 شعبان 1309ق برابر با 3 اسفند 1271ش، در بيت علم و فضيلت متولد شد پدرش مرحوم آیت‌الله سيد محمد طاهر، فرزند مرحوم آیت‌الله حاج سيد محمد على و مادرش علويه‌اى از خاندان قاضى حسين دزفولى بود.
| نام | شیرازی، عبدالله |
|---|---|
| نام های دیگر | آیت‌الله شیرازی
موسوی شیرازی، عبدالله |
| نام پدر | سيد محمد طاهر |
| متولد | 1271 ش یا 1892 م |
| محل تولد | دزفول |
| رحلت | 1363 ش یا 1405 ق یا 1984 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | عمدة الوسائل في الحاشیة علی الرسائل |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2595AUTHORCODE |
وى، دروس مقدمات را در زادگاهش آموخت، سپس در سال 1333ق، براى تحصيل علوم دينى به نجف اشرف رفته و پس از 13 سال اقامت و استفاده از محاضر درسى، در سال 1345ق، به شيراز بازمى‌گردد و مبارزات خود را آغاز مى‌كند، سپس به قم عزيمت كرده و به سفارش حضرت آیت‌الله حائرى يزدى، به مشهد عزيمت مى‌كند و پس از بازگشت دوباره به نجف اشرف و تدريس در آن‌جا، باز به مشهد بازمى‌گردد و فعاليت‌هاى علمى خود را آغاز مى‌كند.
اساتيد سطح
- سيد محمدباقرآيت‌اللهى؛
- آیت‌الله ثامنى؛
- آیت‌الله ابوالوردى؛
- ميرزا محمد صادق مجتهد.
اساتيد دروس خارج
در جريان كشف حجاب، ايشان، به مشهد آمد و با آیت‌الله حاج آقا حسين قمى و علماى اعلام مشهد ديدار نمود و پس از رحل اقامت افكندن در مشهد، در شوراى آنها كه در منزل آیت‌الله سيد يونس اردبيلى داير مى‌شد، شركت مى‌جست و پس از كشتار فجيع گوهرشاد و بازداشت علما، ايشان نيز دست‌گير و به تهران اعزام شد. وى، پس از پنج ماه آزاد شد و در فروردين ماه سال 1315 وارد نجف گرديد.
آیت‌الله سيد ابوالحسن اصفهانى، در سال 1323ش، طى يادداشتى ايشان را به‌عنوان شخصى شايسته مرجعيت معرفى نمود و از مردم خواست كه در امور دينى به وى رجوع نمايند و رساله عمليه وى، تحت عنوان «انيس المقلدين»، انتشار يافت.آیت‌الله شيرازى، در جريان نهضت ملى، از اقدامات سياسى آیت‌الله سيد ابوالقاسم كاشانى حمايت كرد و در جريان لايحه انجمن‌هاى ايالتى و ولايتى سال 1341 و 15 خرداد 42 به دفاع از حريم دين و روحانیت و امام خمينى(قدس‌سره) برخاست، تا اينكه با اعمال فشار حزب بعث عراق، اين كشور را ترك گفت و روز 10 آذر 1354 به ايران آمد و پس از سفر به قم و شيراز، وارد مشهد شد و به تدريس طلاب و ارشاد مردم پرداخت و درجريان انقلاب اسلامى سال 1357 زمام امور خراسان را به عهده گرفت.
در طول مدتى كه آیت‌الله شيرازى در قيد حيات بود، خدمات زيادى را نسبت به طلاب علوم دينى و هم‌چنين مردم انجام داد.
وى، مدارس علميه، حسينيه و مساجد زيادى را در شهرهاى نجف اشرف، مشهد و كوفه تأسيس كرد. ايشان، بيش از 200 واحد مسكونى را در شهرهاى طبس، فيض‌آباد قائنات، شيروان، خوزستان و کرمان احداث و يا بازسازى كرد كه از جمله اقدامات مؤثر و پرفايده ايشان در طول مدت عمر خود بود.
وفات
سرانجام آن فقيد عالى‌مقام و مرجع عالى‌قدر در شام‌گاه سال 1405ق، مصادف با 5 مهرماه 1363، دار فانى را لبيك گفت و ديدار معبودش را با جان و دل پذيرا شد و در حرم على بن موسى الرضا(ع) دفن گرديد.
== آثار ==
- عمدة الوسائل فى الحاشية على الرسائل؛
- كتاب القضاء؛
- الدرر المبيض فى منجزات المريض؛
- ازاحة الشبهات فى الشك فى الركعات؛
- رفع الحاجب فى الاجرة على الواجب؛
- ازاحة الشبهة فى حكم الآفاق المتحدة و المختلفة؛
- التحفة الكاظمية فى قتل الحيوانات بالآلات الكهربائية؛
- الرسالة الرجبية؛
- الرسالة الربيعية فى تصحيح النيابة العبادية؛
- المسئلة الرجوعية فى حكم المطلقة الرجعية؛
- الحاشية على العروة الوثقى؛
- الاحتجاجات العشرة؛
- الامامة و الشيعة؛
- پوشش زن از ديدگاه اسلام؛
- امام و امامت از ديدگاه اسلام؛
- مناظرات دهگانه با علماى اهل سنت؛
- ذخيرة الصالحين؛
- توضيح المسائل؛
- مناسك حج؛
- انيس المقلدين.
وابسته‌ها
عمدة الوسائل في الحاشیة علی الرسائل
مناظرات دهگانه با علماء اهل سنت در مکه مکرمه و مدينه منوره
الاحتجاجات العشرة مع العلماء في مکة المکرمة و المدينة المنورة