اختصاص

اختصاص ترجمه فارسى کتاب «الاختصاص» اثر ابوعبدالله محمد بن محمد(336-413ق) معروف به شيخ مفيد مى‌باشد كه بر پايه متن مصحَّح على اكبر غفارى توسط حسين صابرى ترجمه و تحقيق شده است.

اختصاص
اختصاص
پدیدآورانصابری، حسین (مترجم) مفید، محمد بن محمد (نويسنده)
عنوان‌های دیگرالاختصاص الاختصاص. فارسی
ناشرشرکت انتشارات علمی و فرهنگی
مکان نشرتهران - ایران
سال نشر1388 هـ.ش
چاپ1
شابک978-600-121-020-4
موضوعائمه اثناعشر - احادیث احادیث شیعه - قرن 4ق.
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏BP‎‏ ‎‏129‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏7‎‏ ‎‏الف‎‏3041

در ابتداى کتاب، مقدمه‌اى از مترجم افزوده شده كه در آن، نكاتى در مورد ترجمه و ويژگى‌هاى آن، بيان گرديده است:

  1. على اكبر غفارى -محقق متن عربى- پاورقى‌هاى ارزشمندى نگاشته كه اين پاورقى‌ها، مگر آن‌ها كه شرح يك واژه بوده، عمدتاً به فارسى برگردانده شده‌اند. برخى از ارجاع‌هاى محقق متن عربى نيز ارجاع به منابع حديثى و مآخذى بوده كه حديث ياد شده در متن «اختصاص»، در آن‌ها نيز وجود دارد و يا آن را از «اختصاص»، نقل كرده‌اند. مترجم اين پاورقى‌ها را نيز ترجمه كرده و آن‌ها را با حرف «ح» متمايز ساخته است.[۱]
  2. از آن روى كه منابع ارجاعى در پاورقى، فاقد مشخصات کتاب‌شناختى‌اند و گاه نيز محقق به منابعى كه اكنون چاپ‌هاى متداول‌تر يا مفيدترى دارند، مترجم در بسيارى از موارد افزون بر اين منابع و گاه به جاى اين منابع، به مآخذى ديگر ارجاع داده است. بخشى از اين منابع، بر «اختصاص» تقديم دارند و روايت مذكور در «اختصاص» در آن‌ها به همان سند اختصاص يا به سند ديگر نقل شده، بخشى نيز پس از دوران شيخ مفيد تأليف شده‌اند و حديث را به نقل از «اختصاص» يا بدون استناد به اين کتاب، نقل كرده‌اند.[۲]
    مترجم تا جايى كه توانسته، به اين منابع ارجاع داده و در پايان کتاب نيز مشخصات کتاب‌شناختى اين مآخذ را در کتاب‌نامه مترجم آورده است. به همين دليل و به هدف اختصار، در پاورقى‌ها جز در مورد کتاب‌هايى كه نام همانند دارند، نام مؤلف درج نشده است. پاورقى‌هاى مترجم نيز با حرف «م» مشخص شده‌اند.[۳]
    از آنجا كه در متن عربى، به رغم تصحيح [[غفاری، علی‌‎اکبر|استاد غفارى، همچنان خطاها يا تصحيف‌هايى به چشم مى‌خورد و يا در مواردى عبارت نامفهوم است، مترجم در اين‌گونه موارد، نسخه‌هايى ديگر و گاه منابع متقدم بر اختصاص يا متأخر از آن را مبناى ترجمه قرار داده و البته ازآن‌روى كه درصدد ارائه تصحيحى ديگر براى اثر نبوده، لزوما همه اين موارد را يادآور نشده است.[۴]
  3. در متن عربى اثر، دو «استدراك» وجود دارد. چون اين استدراك‌ها تكمله‌هايى بر دو حديث از احاديث مذكور در متن هستند، مترجم اين تكمله‌ها را به‌صورتى مفصل‌تر و به نقل از منابع، در ذيل همان احاديث ترجمه كرده است.[۵]
  4. مترجم در ترجمه آيه‌هاى قرآن كريم، از ترجمه استاد فولادوند نقل كرده و جز در مواردى كه همسانى سياق مى‌طلبيده، در آن‌ها تصرف نكرده است. هرچند اين به معناى نداشتن ملاحظاتى بر اصل ترجمه مذكور نيست.[۶]
  5. از آنجا كه کتاب «الاختصاص» فاقد فصل‌بندى است، مترجم در هر جا متن با «بسم الله الرحمن الرحيم» آغاز شده و يا نشان از آغاز يك «گزيده ديگر» بوده است، متن را از يك سوم صفحه آغاز كرده است، بى‌آنكه شماره‌اى بر فصل بنهد يا كلمه فصل را به‌كارگيرد.[۷]

مترجم در درون متن نيز كوشيده است افزون بر عنوان‌هايى كه در تصحيح غفارى بر مجموعه‌هايى از احاديث نهاده شده است، براى هر حديث و گاه نيز چند حديث هم مضمون، عنوانى قرار دهد. اين عنوان‌ها داخل دو قلاب [ ] قرار گرفته‌اند.[۸]

فهرست مطالب، در ابتدا و کتاب‌نامه مترجم در تحقيق اين اثر، به همراه نمايه آيات؛ ابيات شعر؛ نام‌هاى كسان، جاها، قبيله‌ها و فرقه‌ها؛ کتاب‌ها و نمايه موضوعى، در انتهاى کتاب آمده است.

پانويس

  1. مقدمه مترجم، صبيست‌وهشت
  2. همان، صبيست‌ونه
  3. همان
  4. همان
  5. همان
  6. همان
  7. همان
  8. همان، صسى

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.