مغلطای بن قلیچ
علاءالدين ابوعبدالله مغلطاى بن قليچ بن عبدالله بكجرى حكرى، محدث، لغوى، شاعر و نسب‌شناس ترك نژاد در 689ق در مصر متولد شد و رشد و نمو يافت. او مذهب حنفى داشت و در تحصيل از همان كودكى سخت‌كوش و جدى بود. وى را دائم‌الاشتغال در درس، بحث و مطالعه وصف كرده‌اند. مغلطاى، لغت‌شناس ماهرى بود كه كتابهاى فصيح ثعلب و كفاية المتحفظ ابن خويى، در علم لغت را از حفظ داشت و تعليقات او بر اشتقاق ابن دريد گواه آن است.
| نام | مغلطای بن قلیچ |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | قاهره |
| رحلت | 762 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | الإشارة إلی سيرة المصطفی و تاريخ من بعده من الخلفا |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3988AUTHORCODE |
ابن دقيق العبد، نورالدين وافى، دبوسى، ابن شحنه، ابوالمحاسن ختنى، كردى، ابن طباخ، احمد بن شجاع هاشمى، جلال‌الدين قزوينى، فتحالدين بن سيدالناس، عبدالرحيم منشاوى را از جمله اساتيد او دانسته‌اند.
عراقى، بلقينى، رحوى، اسماعيل حنفى را نيز در شمار شاگردانش آورده‌اند.
وى در سه‌شنبه 24 شعبان سال 762ق در قاهره درگذشت.
آثار
از جمله آثار اوست:
- الاتصال فى مختلف النسبة؛
- مختصر تاريخ الخلفاء؛
- الاشارة الى سيرة المصطفى و تاريخ من بعده من الخلفاء؛
- اصلاح ابن الصلاح؛
- الاعلام بسنة السلام؛
- اعلام النبوة؛
- اكمال تهذيب الكمال؛
- التلويح فى شرح جامع الصحيح؛
- زوائد ابن حبان على الصحيحين.