سمرقندی، عبدالرزاق بن اسحاق
«كمال‌الدين عبدالرزاق سمرقندى» فرزند مولانا جلال‌الدين اسحق سمرقندى است كه در دوازدهم شعبان سال 816 در هرات به دنيا آمد. پدرش در اردوى شاهرخ پسر تيمور به منصب قضا و پيش‌نمازى مشغول بوده و گاهى نيز در مجلس شاه به توضيح مسائل و قرائت رسائل مى‌پرداخت. كمال‌الدين نيز بعد از فوت پدر، درسال 841 شرحى بر رساله‌اى كه قاضى عضدالدين ايجى در معنى اسم اشارت تأليف كرده بود، نوشت و آن را به نام شاهرخ تأليف نمود و به او تقديم كرد و بدين گونه بود كه در سن بيست و پنج سالگى به دربار شاهرخى راه يافت.
| نام | عبدالرزاق سمرقندی، عبدالرزاق بن اسحاق |
|---|---|
| نامهای دیگر | سمرقندی، عبدالرزاق بن اسحق
سمرقندی، ک‍م‍ال‌ال‍دی‍ن عبدالرزاق بن اسحق عبدالرزاق سمرقندی، ک‍م‍ال‌ال‍دی‍ن عبدالرزاق بن اسحق ک‍م‍ال‌ال‍دی‍ن عبدالرزاق سمرقندی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 887 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | مطلع سعدین و مجمع بحرین |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3890AUTHORCODE |
بعد از فوت خاقان سعيد، ملازم ميرزا عبدالطيف، ميرزا عبدالله، ميرزا ابوالقاسم بابر و ميرزا ابراهيم(پسران و نوادگان شاهرخ) شد و در زمان سلطان ابوسعيد گوركان، در سال 867 به منصب شيخى خانقاه شاهرخ منصوب گشت و تا آخر ايام عمر بدان اشتغال داشت. وفاتش در ماه جمادى الاخرى سال 887 روى داد.
منابع مقاله
مقدمه كتاب